Bronnen bij Amerikaanse model, waarom het werkt: enthousiasme

4 jan.2008

Misschien wel de belangrijkste reden dat het Amerikaanse model werkt, is het enthousiasme van de betrokken. Het is al een kind dat trots is op zijn eigen drol. Dit enthousiasme is zo sterk, dat de meeste mensen die ermee in aanraking komen, er ook onder de betovering ervan raken:

Uit: De Volkskrant, 13-09-2008, door Janny Groen, verslaggever van de Volkskrant en woonde van 1986 tot 1993 in de VS.

Dear Mister President,

...    Ik zie het ook als bevestiging dat het grenzeloze Amerikaanse optimisme verder kan reiken dan magic en make believe. Soms gaan onmogelijke wensen werkelijk in vervulling.
    Yes we can! Die Amerikaanse mindset werd door mij - stammend uit het nuchtere Nederland en cynische Europa - als aangenaam ervaren, toen ik me in 1986 als correspondent in Washington vestigde. Ik verbaasde me over de enorme span kracht, het bruisend elan.
    Als kritisch journalist schreef ik vooral over de schaduwzijden van de Amerikaanse .
samenleving: over de gapende kloof tussen arm en rijk, de zwarte onderklasse, het verwaarloosde milieu, het religieus fundamentalisme, het grote percentage analfabeten, de doodstraf, de wapenlobby, het groeiend geweld. En mijn verhalen over het Amerikaans optimisme hadden steevast een sceptische ondertoon. ...
    Mister president, ik hoop van harte dat u erin zult slagen dat aanlokkelijke optimisme over de Amerikaanse grenzen uit te dragen.

Red.: Wat doet het eer toe dat je voortdurend in andere landen tekeer gaat, door ze te bombarderen of anderszins te bestoken, en dat je eigen land vooral een rattenrace is: zoals je enthousiast meedoet, voelt het goed. Zo werkt het nu eenmaal met een dier met kudde-neigingen als de mens.

Naar Anglicisme home , Angl. vs Rijnland overzicht , of site home .