Landverraders: Volkskrant, politieke-correctheid, ideologie

De stelling "De Volkskrant is politiek-correct" is van hetzelfde niveau als "De Paus is katholiek". Het gaat hier dan ook niet om de uitingen van die politieke-correctheid, maar de diepte ervan en de manier waarop het in de geest van de Volkskrant is gegrift. Natuurlijk het dan niet hebbende over het instituut, maar de mensen die er werken. Dat zijn er natuurlijk vele en verscheidene, maar soms wil het toeval een individueel geval naar voren brengen dat redelijk representatief is voor een hele groep - of een heel instituut. Hier hebben we zo'n geval.

Het onderwerp is natuurlijk ook niet de hele politieke-correctheid, maar wel een kenmerkend aspect ervan: het taalgebruik.

En de reden dat er in dit geval veel duidelijkheid kwam hierover, is dat men niet over zichzelf heeft, maar over anderen. Maar, volgens het bekende psychologisch proces van de spiegeling, zo tevens een weergave geeft van de eigen opvattingen.

Hier is het onderwerp van het artikel (de Volkskrant, 25-05-2018, door Marco Visscher):
  Tegen de haat: een dikkere huid en tegenspraak

Hatelijke opmerkingen bestrijd je niet met censuur. Sterker nog, dat werkt averechts, zegt rechtsgeleerde Nadine Strossen. We kunnen beter leren hoe je in een gesprek goed tegenspraak biedt.

Op de website noemt men het wat anders:
  Wat helpt tegen haatspraak: een dikkere huid en weerwoord bieden

En in de inhoud de meest gebruikelijke vorm:
  In Hate, haar deze maand door Oxford University Press uitgegeven boek, onderzoekt Strossen de toepassing van diverse wetten tegen haatzaaien ....

Waarna we voor het uitwerken van de psychologische spiegeling onmiddellijk de hulp inroepen van één van de meest nuchtere geesten die ooit geleefd heeft en over dit soort dingen geschreven: Bertrand Russell. Met hier zijn "onregelmatige werkwoord" uitleg of detail : "I am firm. You are obstinate. He is a pig-headed fool.". Hier een toepassing vindende in de vorm: "Ik druk me soms misschien wat sterk uit. Jij scheldt. Hij is een haatzaaier". Hier wat geïllustreerde voorbeelden van het "Ik druk me soms misschien wat sterk uit" van de Volkskrant:
 
 

Oftewel: het onregelmatige werkwoord van Russell en het psychologische spiegelproces lijken meteen al in hun meest extreme vormen van toepassing te zijn. En dat zal dan ook hier blijken.

En dat het zo ver komt, is het gevolg van nog een andere gelukkige omstandigheid: het artikel is een interview, maar neemt de facto de vorm aan van een dialoog. Een echte. Hier het citaat waar dat uit blijkt, een vervolg van het voorgaande:
  ... onderzoekt Strossen de toepassing van diverse wetten tegen haatzaaien in moderne samenlevingen en fakkelt ze de aangevoerde argumenten voor deze wetten een voor een genadeloos af.    ...

Ach, het is bijvoorbeeld bij GeenStijl al zo vaak gedaan uitleg of detail , aan de hand van praktische gevallen. Maar daar luistert de politieke-correctheid natuurlijk totaal niet naar. Deze mevrouw Strossen heeft de "juiste" antecedenten:
  Een belangrijk tegenwicht komt nu van Nadine Strossen, een prominente rechtsgeleerde uit New York. ...

New York is het nieuwe Jeruzalem waar tegenwoordig Gods Woord vandaan komt. In de vorm van publicaties als The New York Times, The New-Yorker, The Wall Street Journal, The Huffington Post (web) en nog veel meer. Wat daar vandaan komt. wil je wel mee praten en zelfs naar luisteren.

Het dialoog-aspect zit in het interview-gedeelte en de lessen eruit veel meer in de vragen dan in de antwoorden. Dus meteen daarop over:
  U zet in uw boek ‘hate speech’ voortdurend tussen aanhalingstekens, is dat omdat u vindt dat er niet werkelijk sprake is van haat?

Het eerste teken: de vraag impliceert dat de vraagsteller overtuigd is van de juistheid van zijn gebruik van de term. En aangezien die vragensteller de Volkskrant dus de politieke-correctheid vertegenwoordigt, blijkt hier dus dat de politieke-correctheid ervan overtuigd is dat haar gebruik van de termen "haatspraak", "haatzaaien" enzovoort de enig juiste is.
    Het antwoord is ontnuchterend:
  ... is dat omdat u vindt dat er niet werkelijk sprake is van haat?
‘Integendeel. Haat is een serieus probleem dat we moeten bestrijden. Ik gebruik de aanhalingstekens, ook in dit gesprek, om te benadrukken dat de term geen juridische status heeft in het Amerikaanse rechtssysteem, en in Europa overal een iets andere betekenis heeft. Geen twee Europeanen zijn het eens over welke uitspraken eronder vallen.’

Tja ... Een gelovige wordt erop gewezen dat zijn kristallen ideeën over zijn kristallen waarheden ergens ook aspecten in diverse werkelijkheden hebben.

De logische vervolgvraag:
  Wat verstaan we doorgaans onder haatspraak?
‘Uitingen die blijk geven van een discriminerende houding op basis van persoonlijke kenmerken, die van oudsher onderhevig zijn aan discriminatie, zoals geslacht, religie, ras en seksuele voorkeur. Maar de betekenis wordt almaar opgerekt. Nu hoor je de term ook voor een politieke opvatting waarmee iemand het niet eens is. ....’

Die eerste fase moet een zeer korte en/of onopvallende carrière hebben gehad. Zoals al aangegeven middels Russell: de tweede is voor 99 procent de praktische definitie. Met dit eindresultaat:
  ... En volgens Donald Trump valt zelfs nepnieuws eronder. ‘Hate speech’ wordt in het dagelijkse spraakgebruik een vergaarbak voor alles wat mensen verfoeien.’

Juist. Vooral dus wat de hanteerders ervan verfoeien. Wat de politieke-correctheid verfoeit.
  Moet misschien de gedupeerde partij bepalen of er sprake is van haatzaaien?

Hier staat: "Ik heb totaal niets geleerd van het voorgaande". Want in de praktijk staat voor 'de gedupeerde partij' voor de doelgroep van de steun van de politieke-correctheid, "Wie worden er gehaat?", en verderop blijkt wie dat zijn: "de sneue moslims" en "de sneue zwartjes" natuurlijk.
  ... of er sprake is van haatzaaien?
‘Welnee. ‘Hate speech’ is altijd vaag en subjectief. Haat is immers een emotie. Wat ik haatdragend vind, kun jij heel constructief vinden. Activisten van Black Lives Matter en de witte racisten vinden van elkaar dat ze haatzaaien. Ga je die allemaal bestraffen, omdat de anderen zich gehaat voelen?’

Weer een zeer koude douche. Waarin de respondent het tot nu toe nog abstracte begrip op de al natuurlijk genoemde manier invult. Hier: "de sneue zwartjes".
  De ene mening komt van een onderdrukte groep, de andere van een dominante groep. Maakt dat niet uit?
‘Nee. Neutraliteit over de strekking is de grondslag van vrije meningsuiting. Alleen zo kun je voorkomen dat bepaalde opvattingen op basis van de boodschap worden aangemerkt als haat en aldus worden gereguleerd.’

De tweede keer dat er totaal niets geleerd blijkt te zijn: de politiek-correcte denkt dat hij bepaalt wat de onderdrukte en de dominante groepen zijn, en wat die zijn is duidelijk: de 'onderdrukte groep' bestaat uit "de moslims" en "de zwarten", en de dominante groep is de blanken. Vanuit alle andere aspecten is er geen dominante groep want dan valt die groep uiteen in vele niet-dominante groepen.
    En dat is nog slechts uitgaande van het politiek-correcte wereldbeeld. In de werkelijkheid is de dominante groep in politiek en media die van de politieke-correctheid, en de onderdrukte groep is alles dat niet-politek-correcte meningen heeft. Kijk maar naar de inhoud van de krant en de televisie en het feit dat het hier (Nederland) vol zit met zwarten en moslims.
    Verder met de dialoog:
  Speelt u rechts niet in de kaart door met dit argument de vrije meningsuiting open te houden voor haatzaaien?

En dat is de derde keer dat er totaal niets geleerd blijkt te zijn van het voorgaande. De politieke-correcthed beseft totaal niet dat datgene wat zij op papier drukt en de aether in gooit net zo hard onder haatzaaien valt als wat haar tegenstanders doen. Kies maar een paar columnisten uit deze lijst uitleg of detail uit. En ze ontkennen het soms glashard: "Wij doen niet aan demoniseren" uitleg of detail .
  ... de vrije meningsuiting open te houden voor haatzaaien?
‘Je speelt rechts juist in de kaart door dat geluid te censureren, bijvoorbeeld met boze, agressieve protesten wanneer een conservatieve spreker is uitgenodigd voor een lezing of debat. Want rechts presenteert zich dan als martelaar van het vrije woord en dat levert sympathie op. Oppervlakkig gezien lijkt het een overwinning wanneer haatzaaiers geen podium krijgen, maar op de lange termijn helpt het hen juist.’

Juist. Maar vooral omdat het de voosheid van de politieke-correctheid demonstreert. Het "verdienmodel" van GeenStijl.
  De wetten tegen haatzaaien worden toch opgesteld als antwoord op de onbeschofte ploerten die minderheden zitten te trollen?

En de vierde keer dat er totaal en helemaal niets geleerd blijkt te zijn van het voorgaande.
    Ten eerste: er bestaat geen enkele meerderheid in Nederland - er zijn alleen maar minderheden. Behalve in één opzicht: etnie. Hier wordt dus ordinair racisme bedreven, maar omdat men van zichzelf vind dat men de waarheid en goedheid in pacht heeft, wordt het eigen racisme volkomen gezien als GOED!!!
    Dus wat er bedoeld wordt met 'minderheden' is niets anders dan "etnische minderheden" of "culturele minderheden".
    En iedereen die iets kritisch zegt over "etnische minderheden" of "culturele minderheden" valt onder 'onbeschofte ploerten', oftewel die "etnische minderheden" of "culturele minderheden" zijn "sneue zwartjes" en "sneue moslims".
    Men probeert deze stellingname steeds naarstiger te verhullen, maar zodra het concreter wordt, blijkt het uiteindelijk toch altijd hierover te gaan.
  ... de onbeschofte ploerten die minderheden zitten te trollen?
‘Zo wordt in linkse kringen gedacht, ja. Maar in de praktijk werken deze wetten niet zo. Mensenrechtenorganisaties klagen erover dat veroordelingen juist politieke dissidenten, etnische minderheden en linkse activisten treffen. Zo werd in Frankrijk een wet aangenomen zodat ‘hate speech’ ook van toepassing kon zijn op verwantschap met een land, zogezegd als antwoord op antisemitisme en xenofobie. Maar de wet is al herhaaldelijk gebruikt om pro-Palestina-activisten te bestraffen wegens hun kritiek op het Israëlische overheidsbeleid. Ook kwam er een veroordeling voor Laure Pora, de leider van een organisatie voor lhbt’ers, omdat hij de leider van La Manif pour tous, een anti-lhbt-groep, ‘homofoob’ had genoemd.’

Dat gaat dan over andere toepassingen van de door de politiek-correcten gewenste censuur, maar het directe effect is het snoeren van de mond van de kritiek op religieuze en andere smerigheden gebracht door niet-westerse immigratie: eerwraak, kalifaat, zwartracisme, winti, enzovoort.
  U zegt: wetten tegen haatzaaien worden in de praktijk ingezet om een opstand tegen de gevestigde orde te bestraffen?
‘Ja, dat patroon is onmiskenbaar. Het is onvermijdelijk dat wetten tegen ‘hate speech’ vaag zijn. Daarom hebben de autoriteiten flink wat ruimte om ze te interpreteren en om te kiezen wat ze wel en niet vervolgen. ... ’

Waar de politiek-correcten zich niet van bewust zijn, omdat 'de autoriteiten' in de praktijk nu "de elite" is, en die elite is in de praktijk ook hartstikke politiek-correct.
   Dat laatste beseft Strossen niet:
  ‘Het is heel simpel. Wanneer we de overheid toestaan om namens de meerderheid te bepalen welke ideeën impopulair, gevaarlijk of beangstigend zijn, dan is geen enkel idee meer veilig – en zeker niet de ideeën die opkomen voor het belang van een minderheid. ... ’

Want de overheid bepaalt al welke ideeën al dan niet zijn toegestaan, wat betekent dat moslims en zwarten vrijelijk mogen schelden en haatzaaien, in moskeeën, in de reguliere media en op het internet, en als Geert Wilders een anti-immigratie opmerking maakt of iemand een satirisch filmpje over haatzaaister Sylvana Simons op het internet zet, dat die wel vervolgd en veroordeeld worden uitleg of detail uitleg of detail .
  Vrijheid van meningsuiting zou volgens u dus niet een rechts, maar een links ideaal moeten zijn?

Hoe is het mogelijk, hè ...? Nog steeds niets geleerd.

Volgt een praktisch voorbeeld van de onzin van de reguleringspogingen, ter illustratie "men" niet snapt dat regulering onafhankelijk moet zijn van de eigen visie op de dingen:
  Later op de dag schuift Nadine Strossen aan voor een debat in het hol van de leeuw. Ze kruist de degens onder meer met Věra Jourová, de Europees commissaris voor Justitie die het voortouw nam voor restricties rond ‘illegale online hate speech’ voor de lidstaten van de Europese Unie. In haar toespraak verhaalt Jourová grinnikend hoe critici haar aanraadden om 1984 van George Orwell te lezen. Zij meenden dat zij een ministerie van Waarheid wilde optuigen en noemden haar ‘Big Sister’.

Allemaal overdreven, oordeelt Jourová. De door haar ingevoerde gedragscode, ondertekend door onder meer Facebook, Twitter en YouTube, is vrijwillig en leidt ertoe dat haatdragende berichten snel worden verwijderd.

Op het podium probeert Strossen zo vriendelijk mogelijk haar hoofd te schudden. Ze vindt het ‘uiterst problematisch’ wanneer machtige bedrijven een ‘verlengstuk van de overheid’ worden, zeker omdat die bedrijven niet, zoals politici, verantwoording hoeven af te leggen of transparant hoeven zijn. Het venijn bewaart Strossen voor een fragment uit Hate waarin Jourová figureert. De eurocommissaris heeft ooit gezegd dat de rechten van de lhbt-gemeenschap steeds vaker worden ondermijnd, ‘vaak vermomd als zogenaamde religieuze principes’. Dat noemde ze destijds ‘onacceptabel’, om te concluderen dat de EU ‘alle hate speech’ moet bestrijden. Demonstratief klapt Strossen haar eigen boek dicht en stelt fijntjes dat Jourová’s verdachtmaking van godsdienstige mensen door hen kan worden aangemerkt als haatzaaien jegens hen. De zaal gniffelt.

Maar dit gaat dus lang niet ver genoeg. Want binnen welke betere oftewel neutralere definitie van "hate speech" dan ook, wordt de hele islam onmiddellijk verboden. In de woorden van Geert Wilders: als je de "hate speech" uit de koran haalt, houd je een boekje over ter dikte van de Donald Duck.
    Oftewel: Iedere vorm van regulering van haatzaaien leidt tot óf politiek-correcte censuur, óf een verbod van de islam.
    Vervolg van interview en dialoog:
  Wat is er zo aantrekkelijk aan wettelijke inperkingen?

Aantrekkelijk voor  religieuzen, ideologen, autocraten en dat soort lieden. Dat is.
  ... aan wettelijke inperkingen?
‘Het is een begrijpelijke impuls. Een wet wekt de suggestie van een snelle oplossing, die het gezond verstand aanspreekt. Maar het werkt dus niet, zoals ook de Europese commissie tegen Racisme en Intolerantie heeft vastgesteld in een rapport uit 2015. Het leidt bovendien tot censuur en dat druist fundamenteel in tegen individuele vrijheden en tegen de democratie.’

Ach ja ...
  Wanneer democratisch gekozen politici censuur invoeren, past censuur toch in een democratie?
‘Nee, het past in een democratie om burgers open en vrij met elkaar te laten discussiëren; dat is het wezen van de democratie. In gesprek met elkaar zullen burgers uiteindelijk samen een antwoord vinden op maatschappelijke conflicten.’

Of niet en dan slaan ze elkaar de hersens in. Maar censuur leidt tot nog veel meer in elkaar geslagen hersens. Het is dan een kwestie van het kiezen tussen twee kwaden, en het eerste "hersens in elkaar slaan"is oneindig veel minder.
  Moeten we al dat haatzaaien volgens u dan maar toestaan?

Zoveelste herhaling van "WIJ HEBBEN GELIJK!!!"
  ... dan maar toestaan?
‘Ja, toestaan, maar wel tegengaan. De beste manier om ons te verzetten tegen de haat is door méér meningsuiting en tegenspraak te organiseren. We zullen ons moeten verzetten door in gesprek te gaan.’

Kijk er eens: zelfs Strossen beseft niet dat het haatzaaien (mede) aan de politiek-correcte kant zit ...
  Meer vrije meningsuiting betekent ook meer vuile meningsuiting. Sommigen kunnen daar niet mee omgaan.

Zucht ... Hier gaat de psycholoog langzamerhand denken aan psychiatrische behandeling: medicijnen! Platspuiten! Lobotomie!
  ... niet mee omgaan.
‘Klopt. Vooral jongeren beweren steeds vaker dat haatdragende woorden gelijkstaan aan fysiek geweld. Ze zeggen dat ze zijn gekwetst en geschaad als ze iets horen dat discriminerend of beledigend is, of iets waar ze het gewoon niet mee eens zijn. Dat is een funeste opstelling. ... Je moet dus leren een dikkere huid te kweken en weerwoord te bieden. Die ervaring kan heel louterend zijn en zal je sterker maken. Volgens mij is de kunst van tegenspraak een voorwaarde om de maatschappelijke verandering te realiseren die we graag zien.’

Tja ... Het leven is inderdaad moeilijk als je een egocentrische of narcistische instelling hebt ... Een politiek-correcte.
  Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Niet iedereen durft zich uit te spreken na een beledigende, discriminerende opmerking.

Volgende het politieke-correcte wereldbeeld, staat hier dus een erkenning: 'niet iedereen' is natuurlijk weer meel-in-de-mond-taal dus voor "gekleurde immigranten", en hier staat dus in feite "moslims en zwarten zijn sneu".
    En in de werkelijkheid staat hier iets dat hartstikke klopt. Niemand durft nog te zeggen dat hij tegen immigratie van zwarten of moslims is, want die enkeling die het durfde, is op zijn minst uitgescholden voor RACIST!!!, FASCIST!!!, of NEONAZI!!!, en een paar van hen zijn dood of gevlucht ...
  ... na een beledigende, discriminerende opmerking.
‘Daar heb ik begrip voor. We zullen sommigen moeten helpen meer zelfvertrouwen te kweken, zodat ze hun stem wél durven laten horen...’

Een erkenning van "Moslims en zwarten zijn sneu".
  ... zodat ze hun stem wél durven laten horen, maar we kunnen het nooit van iedereen verwachten. Degenen die zich wel durven uit te spreken – en vooral degenen die, zoals ik, tegen censuur zijn – dragen intussen een verantwoordelijkheid om dat te doen, hoe ongemakkelijk het ook kan zijn.’

Hoe kun je dat het beste doen?
‘Wat je ook doet, noem iemand nooit een racist, of xenofoob, of islamofoob. Met zo’n beschuldiging begin je geen gesprek, maar sluit je dat uit. ...’

Kan je het duidelijker zeggen ...?
  Zullen haatzaaiers werkelijk hun mening veranderen na zo’n actie of in een gesprek?

Brullen van de lach!!! Nog steeds denkt hij dat hij aan de volstrekt GOEDE kant zit, en de anderen de haatzaaiers zijn.
  ‘Ik heb tal van indrukwekkende voorbeelden gezien van mensen die in staat waren erkende haatzaaiers om te praten, inclusief leiders van racistische organisaties of christelijke activisten tegen homoseksualiteit. ... ’

En ook Strossen heeft dit niet door.

De conclusies: de bedoeling was aan te tonen hoe de geest van de politieke-correctheid in elkaar steekt. Dat is na deze "dialoog" in overmaat duidelijk: de geïnterviewde Strossen gebruikt praktische argumenten om de politieke-correctheid op de contraproductieve gevolgen van hun aanpak te wijzen. En dat heeft nul komma niets invloed op de politiek-correcte. In ieder geval voor zover zichtbaar binnen het bestek van dit artikel.

En wat ook blijkt, is dat de politiek-correctheid een vrijwel perfect spiegelbeeldige visie op de werkelijkheid heeft. Tot aan dit laatste aspect toe:
  Zullen haatzaaiers werkelijk hun mening veranderen na zo’n actie of in een gesprek?

Denkende het hier over 'rechts' te hebben, en het dus in werkelijkheid over de eigen, linkse, haatzaaiers.
    Waarna je hier het bekende wiskundige effect krijgt: twee opeenvolgende negatieven geven een positief iets: deze laatste uitspraak is waar: de haatzaaiers zullen hun mening inderdaad niet veranderen: de linkse haatzaaiers. Ze zullen immigratie-tegenstanders blijven uitmaken voor RACIST!!!, FASCIST!!!, of NEONAZI!!! Ze deden het bij Hans Janmaat uitleg of detail , ze deden het bij Pim Fortuyn uitleg of detail , ze deden en doen het bij Geert Wilders uitleg of detail , en ze doen het bij Thierry Baudet uitleg of detail . En in de tussentijd hebben genoeg mensen dit gezegd:
  ‘Wat je ook doet, noem iemand nooit een racist, of xenofoob, of islamofoob. Met zo’n beschuldiging begin je geen gesprek, maar sluit je dat uit. ...’

Het wordt ze verteld. Ze blijven ijzerenheinig doorgaan.

Waarom? Omdat het uiteindelijk dus gaat over een zaak fundamenteler dan alle ander zaken - ideologisch en praktisch.

En die ultiem fundamentele zaak in heel makkelijk te destilleren zelfs uit dit enkele stuk: uiteindelijk komt hier alles neer op "De houding tegenover minderheden", oftewel "De houding tegenover gekleurde immigranten". Het gaat weer allemaal over immigratie. Vrije immigratie.

En vrije immigratie is het meest fundamentele in slechts één levensvisie: die van de nomaden en hun afgeleide: de nomadisten. Met als meest aanwezige en relevante vertegenwoordigers die van de oud-woestijnbewoners uit het Midden-Oosten - beide soorten.

Die Strossen hanteert praktische argumenten, maar blijkt uiteindelijk ook tot de politiek-correcte groep te horen. De politiek-correcte groep met de politiek-correcte meningen die uiteindelijk grotendeels tot geheel samenvallen met de Joodsistische meningen.

En die Strossen komt uit New York, en New York is het nieuwe Jeruzalem waar tegenwoordig Gods Woord vandaan komt. In de vorm van publicaties als The New York Times, The New-Yorker, The Wall Street Journal, The Huffington Post (web) en nog veel meer. En heeft zelf de nomadische achtergrond uit het Midden-Oosten

Uiteindelijk is dit dus slechts een dialoog tussen twee ideologen die van mening verschillen over de beste manier waarop hun ideologie aan de hele wereld opgelegd kan worden. De Joodsistische ideologie van vrije (im)migratie en alles wat daar bij hoort.  Aan weerzinwekkendheden. Zoals de import van de islam in Europa.


Naar Landverraad , of site home ·.

mei 2018