Bronnen bij Vrijheid van meningsuiting: eenzijdigheid bij tv

12 apr.2009

Dat de nieuws- en actualiteiten berichtgeving op de televisie eenzijdig is, is iedereen het over eens, behalve degenen die er werken en het linkse deel der natie. Nu moet journalistiek neutraal berichten over misstanden in de maatschappij, en komen die misstanden voornamelijk van rechts, dus goede media lijken automatisch rechts.
    Maar dat is hier niet het geval. Missstanden aan linkse kant worden namelijk voornamelijk genegeerd of vergoelijkt. Met als bekendste voorbeeld de misstanden rond de multiculturele samenleving, en de bevoordeling van allochtonen en moslims. Deze situatie heeft kunnen ontstaan door de dominantie van linkse en linksige (semi-)intellectuelen, die elkaar benoemen:
 

Uit: De Volkskrant, 19-03-2009.

Netmanager Nederland 2 wordt nieuwe directeur van de VPRO

Lennart van der Meulen (49) wordt de nieuwe directeur van de VPRO. Dat heeft de raad van toezicht van de omroep woensdag bekend gemaakt. Van der Meulen is nu netmanager van Nederland 2. Hij volgt per 1 juni de deze maand vertrokken Peter Schrurs op en gaat samen met Marieke Schoenmakers de tweekoppige VPRO-directie vormen.
    Van der Meulen is sinds 2006 netmanager van Nederland 2. Hij is daarnaast verantwoordelijk voor de coördinatie van het kunst en cultuurbeleid bij de publieke omroep, waaronder het film-, drama- en documentairebeleid. Daarvoor was hij bijna drie jaar netcoördinator van Nederland 3.
    Van der Meulen was eerder commissaris bij het Commissariaat voor de Media, politiek adviseur van de staatssecretaris voor cultuur en begin jaren negentig landelijk campagneleider van D66. Hij vervulde ook bestuursfuncties bij diverse culturele instellingen.   ...


Red.:   D66 is de kosmopolieten- en multiculturalisten-club. En degenen die deze man in zijn diverse functies hebben aangesteld zijn dus van dezelfde soort.


Uit: De Volkskrant, 18-03-2009, door Nienke van Heukelingen

'Ton Elias doet kinderachtig'

Een beetje prijs heeft een goede rel, nu ook De Luis. Het VVD-Kamerlid – en oud-journalist – Ton Elias is uit de jury gestapt van de prijs die de Tilburgse Hogeschool Journalistiek sinds 2007 jaarlijks uitreikt voor het beste interview. Elias is ontstemd over het eenzijdige karakter van de ingezonden interviews, waarvan er zeven van de VPRO, twee van NPS, een van de RVU en twee van de VARA zijn.
    ‘Het is werkelijk te smal om verantwoord het beste journalistieke werk van een jaar aan te wijzen. Er is meer in de wereld dan die vier publieke omroepen. Michelin gaat ook niet het beste restaurant aanwijzen door alleen de soep te keuren’, zegt Elias. Hij snapt niet dat de organisatie zich niet eerder achter de oren heeft gekrabd.   ...
    Elias’ kritiek valt volledig verkeerd bij collega-jurylid Coen Verbraak, voormalig winnaar van De Luis. ‘De inzending van de omroepen is inderdaad nogal eenzijdig. ...
    Verbraak vindt het bovendien ‘dwars’ dat Elias zijn vertrek aan de grote klok hangt. ...


Red.:   Collega-jurylid Coen Verbraak behoort natuurlijk ook tot het circuit, en zijn opmerkingen laten dus alleen nogmaals het lage morele niveau van het circuit zien - het gevolg van incest en inteelt.
    Over wat kinderachtigheid is, leert men meer uit het volgende:


Van: AD.nl, 12-01-2008, door Angela de Jong

Hans Teeuwen vs Halal het TV-Moment

Aldus volgens het publiek, maar commotie bij de makers, chaos na afloop: er bleek zaterdagavond niet één TV-Moment van 2007 te zijn, maar twee.

De omstreden Grote Donorshow van BNN was de unanieme favoriet van de vakjury, het verbale gevecht tussen cabaretier Hans Teeuwen en de Meiden van Halal uit de NPS’ thema-avond Bimbo’s en Boerka’s stond bij de internetstemmers op één. Uiteindelijk haalden beide fragmenten een gelijke eindscore en wonnen ze dus maar allebei.   ...
    De verkiezing van Hét TV-Moment van het Jaar is een initiatief van VARA TV Magazine en De Wereld Draait Door. ...


Red.:
   Natuurlijk was te voorzien dat het debat tussen Hans Teeuwen en de Meiden van Halal bij het grote publiek op nummer één zou staan, want Teeuwen had de vloer aanveegde met die arrogante moslima's, en dat had iedereen prachtig gevonden - behalve de moslims en de multiculti's van de media natuurlijk. Daarom was er dus een vakjury bestaande uit multiculti's en, voor de allerlaatste zekerheid, onder voorzitterschap van een bullebakkerige multiculti-fundamentalist: ex-PvdA Kamerlid en ex-Tweede Kamervoorzitter Jeltje van Nieuwenhoven. Die dachten het gevaar te bezweren door de Grote Donorshow allemaal het maximale aantalpunten te geven.
   En dat allemaal om een kleine triomf van de anti-multiculti-front te voorkomen.
   Dat is niet gewone kinderachtigheid. dat is maniakale kinderachtigheid.
   En ten bewijze van het laatste: het jaar erna ging dit in de herhaling:


Uit: De Volkskrant, 12-01-2009, rubriek TV door Jean-Pierre Geelen

Echt en nep

Tussentitel: Over het winnende fragment is in geen café gesproken

Televisie is theater. Raoul Heertje deed vrijdag een moedige en originele poging het bedrog, het toneel en de onechte maniertjes te tonen. ...
    Omdat televisie nu eenmaal graag naar zichzelf kijkt, werd een dag later bij de VARA Het TV-moment van het jaar gekozen. ...
    Er waren twee kanshebbers: Peter R. de Vries met zijn veelbekeken Joran-tapes, en het veelbesproken filmpje van de site Geenstijl met Ella Vogelaar. Winnaar werd Paul de Leeuw die achterna werd gezeten door de geestelijk gehandicapte Yta Strikwerda, een beeld waarover je in het café nooit iemand hoorde praten.
    Hoe kon dat? Het publiek mocht kiezen, een ‘vakjury’ van KRO’s Anita Witzier, RTL-baas Erland Galjaard, VARA Gids-hoofdredacteur Chris Buur en NRC-criticus Hans Beerekamp, zou kiezen uit de laatste drie. Hun motivatie was even summier als discutabel: Peter R. de Vries ‘heeft al genoeg gewonnen’, en Geenstijl was ineens ‘geen televisie’, zelfs geen tv 2.0.
    De jury was volgens Witzier ‘unaniem’. Vreemd, want Chris Buur had het Vogelaar-filmpje in de Volkskrant al zijn favoriet genoemd. Conclusie: kennelijk moest de ‘vakjury’ voorkomen dat de grootste kanshebbers zouden winnen. Alleen zo kon ‘unaniem’ en blindelings het derde fragment uit de bus rollen. ‘Verrassend’, zei presentator Matthijs van Nieuwkerk. Behoorlijk nep eigenlijk.


Red.:   En natuurlijk, kenmerk van eenzijdigheid en kinderachtigheid, staan de smoezen altijd klaar:


Uit: De Volkskrant, 13-01-2009, door Paul Onkenhout

Het TV-Moment van het jaar, deel twee

Chris Buur, hoofdredacteur van de VARAgids, over de aanklacht van GeenStijl dat de omroep zou hebben gesjoemeld bij de verkiezing van Het TV-Moment van het jaar: ‘Dit is een grapje. Denken wij.’
    Een fragment uit een programma van Paul de Leeuw werd zaterdagavond verkozen boven een interview van GeenStijl met minister Vogelaar en de Joran-uitzending van Peter R. de Vries. Sindsdien is het onrustig. En is de verwarring groot.
    Op GeenStijl verscheen maandag een document (‘Vertrouwelijk’) over de verkiezing, een tussenstand van vrijdagavond 22.57 uur. Daaruit zou blijken dat het Vogelaar-fragment met 94.674 stemmen veruit het populairst was. Het Joran-fragment stond op 39.021 stemmen, De Leeuw op 25.348.
    De toevoeging op het document: ‘Let op: iets minder dan de helft van de stemmen (46.337) op het Vogelaar-moment was afkomstig van een tweetal oproepen op GeenStijl. Dit is feitelijk kaping van de verkiezing en daarmee kan dit als ongeldig worden bestempeld.’
    De suggestie wordt gewekt dat het document afkomstig is van de VARA. Buur, nogmaals: ‘Ik denk dat GeenStijl dit zelf heeft gefabriceerd. Ik kan geen andere conclusie trekken.’   ...
    Hoewel Buur eerder zijn voorkeur voor het GeenStijl-fragment had uitgesproken, zei Witzier dat de jury ‘unaniem’ voor De Leeuw had gekozen.
    Buur: ‘Vóór de uitzending hebben de juryleden hun top-10 opgesteld, zonder dat we op de hoogte waren van de publieksstemming. Op het laatst hebben we onze voorkeur en die van het publiek naast elkaar gelegd. Het fragment van De Leeuw had de voorkeur van het publiek. Ik geloof dat niet een van de juryleden dat fragment op één had staan, ik ook niet, maar we konden er alle vier goed mee leven. En dat bedoelde de juryvoorzitter toen ze het woord unaniem gebruikte.’
    Volgens de hoofdredacteur van de VARAgids, het blad dat de verkiezing mede organiseert, is het niet de bedoeling dat het meest opzienbarende fragment wordt geëerd. ‘Het is óók een onderscheiding voor vakmanschap, voor goede tv. Het is niet voldoende als een fragment spraakmakend is. Dat is ook de reden dat een vakjury is samengesteld.’
    Buur geeft toe dat het fragment over Joran het meest opzienbarend was in de oogst uit 2008. ‘Daar wordt over vijf jaar nog over gesproken. Maar het was geen toptelevisie, vonden wij.’   ...


Red.:   Dus is het over twee jaren zo, volgens Buur: is het publiek meest populaire moment niet politiek-correct, geeft de jury de doorslag richting PC, en is het publiek meest populaire moment wel PC, dan past de jury haar mening daaraan aan.  En het er weinig toe wie uit het publieke omroep wereldje je hieraan zet - telkens zie je hetzelfde proces, want het is in hoge mate een groot inteeltclubje.
    Terug naar het belangrijkste: nieuws en actualiteiten. Kees Driehuis is eindredacteur van het actualiteiten-achtergrond programma Zembla:


Uit: De Volkskrant, 15-04-2009, door Paul Onkenhout

'Opstaan, computer aan, nieuws bekijken'

Journalist/presentator Kees Driehuis (VARA) is vooral in nieuws geïnteresseerd. En in Ajax. 'Vrij Nederland is weer het beste opinieweekblad.' zijn voor de hand liggende kijktip: Zembla.

Welke kranten leest u?
'Elke dag NRC Handelsblad, sorry. Ik heb 35 jaar de Volkskrant gelezen, maar op een gegeven moment had ik het wel gehad met die stukken van at die vriendjes van Geert Wilders op de opiniepagina.'

Alternatieven geprobeerd?
'Trouw, De Gooi en Eemlander, het AD, nrc.next. Maar daar werd het leven niet beter van. Nu ben ik weer terug bij de Volkskrant. Maar de krant moet niet rechtser worden.'
...
Weekbladen?
'Vrij Nederland is helemaal terug. Dat is begonnen onder hoofdredacteur Emile Fallaux. Het is weer het beste opinieweekblad en de verhalen hebben weer impact. Ik heb het ook met HP/De Tijd geprobeerd, maar dat vond ik te erg voor woorden. Je hoort vaak dat de pers te links is, maar ik vind bijna alles te rechts.'   ...


Red.:    Vroeger was daar een uitdrukking voor: "Zo rood als een kroot". Dat "rood" moet je met een korrel zout nemen, op dezelfde manier als je het "rood" of "links" van de PvdA met een korrel zou moet nemen: aan echt linkse ideeën als van de SP hebben ze een grondige hekel. Het gaat hier in feite, zoals ook al blijkt uit de voorkeuren en uitspraken van Driehuis, om politieke correctheid en multiculturalisme.
     Een versie van iemand die het kan weten:


Uit: VARAgids, nr. 5-2010, door Joost Niemöller.

Verzameling malloten

Is de Publieke Omroep anti-Wilders? De beste manier om daarachter te komen, is wanneer je te gast bent in de tv-programma’s. Verslagje van binnenuit in de dagen rond het Wilders-proces.

Laat ik me even voorstellen: ik ben journalist. Ik ben het op een groot aantal punten zeer met Wilders eens. Op mijn weblog schrijf ik daarover.
    Om die reden werd ik gebeld om mee te doen aan het KRO-programma In de schaduw van het nieuws. De opzet: vier gasten gaan met presentator Arie Boomsma een uur lang de diepte in, zo werd me verteld. Het onderwerp zou zijn: stemmen op de PVV, ja of nee? Ik waarschuwde de eindredactrice dat ik niemand ooit vertel op wie ik stem. Dat was geen punt. Ze wilde juist heel graag dat ik ‘als intellectueel’ het verschijnsel PVV nader duidde. We hadden verschillende telefoongesprekken. We mailden. Het ging steeds meer de diepte in. Een dag voor de uitzending weer telefoon. Ja, eh… het kwam toch niet zo uit dat ik aan tafel ging zitten duiden als intellectueel, maar of ik dan in het publiek wilde en desgevraagd kort iets persoonlijks over mezelf vertelde. Nou nee dus. Later zag ik het terug. De uitzending bleek geheel opgetrokken rondom de fel anti-Wilders ingestelde Turkse ‘schaduwgast’ Nilgün Yerli. Het gesprek was zo gemonteerd dat het een onnavolgbare kakofonie van emoties was geworden. Mijn opluchting was groot.
    Weer een telefoontje van een vriendelijke eindredactrice. Dit keer voor het NPS radioprogramma Dichtbij Nederland. Of ik een uur lang in debat wilde over het proces tegen Wilders. Nou leuk. Een heel lang voorgesprek met de eindredactrice. Ze was zelf Turks en vertelde veel over haar eigen leven, haar familie en de islam. Ze hadden het zo uit kunnen zenden. Mijn opponent in de uitzending bleek de advocaat Haroon Raza te zijn, die de zaak tegen Wilders had aangekaart. Raza kreeg alle ruimte van presentator Sulay Reval. Ik werd telkens afgekapt. Later, in de taxi naar huis had ik met Reval een enerverend gesprek over Wilders en de islam. Ook dat hadden ze zo uit kunnen zenden.
    Toen de dag van het proces. Ik was er ook. Als burger. Met een lullig protestbordje. Cameraploegen en journalisten met blocnotes slopen tussen de demonstranten. Ze vroegen niet naar namen, stelden zich niet voor, maar braken gelijk in met steeds die vraag: ‘Waarom bent u hier?’ Later zag ik mezelf her en der terug. In snippers.
    Anders was Rutger Castricum, die een filmpje maakte voor GeenStijl. Roerloos als een roofvogel spiedde hij om zich heen. Als hij iemand ontwaarde met een raar hoedje, een extreem groot bord, iemand die kromgetrokken was, of gewoon erg oud, stoof hij er op af met zijn cameraman, zei razendsnel iets grofs, en wachtte de reactie af. Veel mensen wisten zich geen raad en gingen raar doen. Dan verscheen er een lachje bij Rutger. Beet! Er waren ook normaal uitziende personen, met kleine bordjes of helemaal geen bordjes. Rutger negeerde die. Later zag ik het filmpje terug op GeenStijl. Een slim gemonteerd rariteitenkabinet. In Pauw & Witteman werd het filmpje deels uitgezonden. Jeroen Pauw smaalde: ‘Het was een verzameling malloten, toch?’ Zijn gasten aan tafel smaalden mee. Ze bleken allemaal anti-Wilders. Er waren ook twee demonstranten uitgenodigd. Die zaten in het publiek en mochten heel kort iets persoonlijks over zichzelf zeggen.
    O ja, er werd op de dag van de demonstratie ook nog gebeld door BNR Radio. Commercieel dus. Geen voorgesprek. Meteen live in de uitzending. Een ­belprogramma. Allerlei meningen. Ik mocht intellectueel duiden wat ik maar wilde. Zo kon het dus ook.

Joost Niemöller is journalist en schrijft ondermeer voor de Volkskrant, Haarlems Dagblad, Nieuwe Revu en HP/De Tijd.
 

Red.:   Een ander voorbeeld van die manipulatie van publiek is te zien in de volgende aflevering van Pauw & Witteman uitleg of detail , met een discussie waarbij ook een PVV-kamerlid aan meedoet. Speciaal uitgenodigd door de redactie: een met Marokkaan getrouwde vrouw wier kinderen als Marokkaan worden bejegend "door PVV" - een uitzonderlijk geval dat totaal niet slaat op de gemiddelde sociologische situatie die zou gaan over een blanke vrouw in een gemengde wijk die voor "Hoer!" wordt uitgemaakt door Marokkanen  - en dergelijke.
    Overigens willen PVV-vertegenwoordigers zelden meedoen aan dit soort uitzendingen - en volkomen terecht: ze worden vijandig benaderd door presentatoren en er wordt een vijandig publiek in de zaal gezet.
    Verkiezingstijd (gemeenteraad, 03-03-2010). Dus wordt het allemaal nog een stuk erger. En wel zodanig dat er zelfs openlijk geklaagd wordt:


Uit: DePers.nl, 02-03-2010.

'De Wereld Draait Door te links'

Steeds meer mensen winden zich op over de keuze van gasten door de redactie van De Wereld Draait Door (DWDD). De klacht is dat sinds de val van het kabinet vrijwel iedere avond een PvdA'er te gast is.
    De gratis krant Sp!ts turfde hoeveel politici uit verschillende partijen in februari te gast waren in DWDD. De uitkomst is dat de PvdA met negen gasten in zeven uitzending koploper is. ...


Red.:   Een apart geval zijn de reacties op dit soort berichten:

  Volgens de eindredacteur van DWDD heeft het niets met rechts of links te maken, maar ,,gaat het om de journalistieke relevantie''.

 De glasharde leugens van de alfa-geest . Kijk maar hier:


Uit: De Volkskrant, 23-04-2010, door Paul Onkenhout

Rottenberg moet blijven

Er kan nog een bijdrage worden geleverd, op de site van het AD, aan de poll over Felix Rottenberg. Gereageerd mag worden op het nieuws van 8 april dat op internet een actie is begonnen om Rottenberg uit De Wereld Draait Door te krijgen.
    Bijna de helft (45 procent, oftewel 7.128 mensen) koos voor ‘Heel goed, die man moet weg’, een kwart (4.017) voor ‘Onzin, Rottenberg moet blijven’. Wat ook goed is om te weten, is dat op Twitter ‘boycotfelix’ inmiddels 934 volgers heeft.
    Volgens sommigen is Rottenberg te vaak te gast in DWDD. Anderen vinden hem te links of hebben het om onduidelijke reden op hem gemunt. ... Terwijl iedereen met een beetje verstand hetzelfde denkt, als Rottenberg bij de VARA de politiek probeert te verduidelijken en te verklaren: dat niemand dat beter en begrijpelijker doet dan hij.


Red.:    Tja, als je van dezelfde denominatie ent als Rottenberg, dan vindt je dat. En je dat niet, zeg neutraal of rechts, dan zie je doodgewoon een PvdA' er zitten met PvdA-meningen. Maar dat is natuurlijk fout, als je dat zo ziet:

  Zoals HP/De Tijd, dat geen mogelijkheid onbenut laat om het VARA-programma aan te pakken – bij voorkeur presentator Matthijs van Nieuwkerk, maar politiek commentator Felix Rottenberg is ook goed, want die is van de PvdA. Dus daar gingen ze weer, bij HP/De Tijd, tetterend en overdrijvend, want anders kijkt er helemaal niemand op die site: ‘DWDD-kijkers komen in opstand tegen overkill aan Felix Rottenberg.’

     Andere programma's - eigenlijk zijn alle uitzendingen van NOVA en Pauw & Witteman in mindere of meerdere mate pro-"linkse" politieke propaganda, maar die van 02-03-2010 waarin Clairy Polak ("de  beste journaliste die we hebben") ronduit vijandig is jegens Marco Pastors is een de duidelijkere gevallen (het publiek is ook duidelijk in meerderheid links; de reportage uit Rotterdam tijdens uitzending reportage is strak multiculturalistisch: "christendom is net zo slecht als de islam", reusachtige moskeeën met torenhoge minaretten moeten kunnen).
     De eenzijdigheid is inmiddels zo onomstreden dat men beweerde er iets aan te gaan doen:


Uit: De Volkskrant, 03-03-2010.

Clairy Polak toch naar 'Nieuwsuur'

NOVA-presentatrice Clairy Polak verhuist na de zomer toch mee naar Nieuwsuur, het nieuwe dagelijkse actualiteitenprogramma van NOS en NPS. ... Polak gaat Nieuwsuur niet presenteren, maar gaat grote interviews maken, als vast onderdeel van het programma.
    Polaks overstap naar de opvolger van NOVA leek een probleem omdat ze een prominent VARA-gezicht is. Dat zou niet passen bij het nieuwe ‘objectieve’ Nieuwsuur. Het dreigende vertrek leidde tot protesten, omdat alleen Polaks prestaties zouden mogen tellen, niet haar ‘linkse’ profiel.


Red.:   Grapje, dat laatste: haar 'linkse profiel' zoals het hier eufemistisch staat, maakt haar een slechte journalist. Want journalisten horen neutraal te zijn. Want dat 'linkse profiel' is gewoon keiharde partijdigheid, zoals we al hebben gezien. Dat ze "slechts interviews" doet, doet daar niets aan af: juist bij die interviews gaat het het ergste mis, zoals ook al gezien.
    Een van de manieren waarop de partijdigheid wordt beleden, is de toon van interviewen. Voor de PvdA, GroenLinks en D66 vrijwel onveranderlijk vriendelijk en welwillend, voor de rest matig kritisch tot ernstig vijandig - van links tot rechts. Hier een links voorbeeld:
 

Uit: De Volkskrant, 26-03-2010, column door Nausicaa Marbe

Knuffelbeerke aan het roer

Op de vraag waarom hij pas als midlifer de landelijke politiek betrad – hij kwam in 2006 in de Kamer – gaf Emile Gerardus Maria Roemer (1962), nieuwe roerganger van de SP, een ontwapenend antwoord. Hij wilde niet naar Den Haag, omdat hij zijn kinderen te jong achtte om hun vader thuis te missen.  ...
    Ironie of niet, zo’n typering lijkt allesbehalve schadelijk als politiek imago. Want als het waar is dat de kiezer de Haagse regenten beu is, de afstand tot de politiek en haar carrièristen onoverbrugbaar acht, dan is Knuffelbeerke de pleister op een zere wond.
    Het is een verademing om bij inquisitoire haarden als Pauw & Witteman of NOVA een politiek leider te zien die zich niet laat intimideren door strikvragen over het eigen verkiezingsprogramma en pront toegeeft dat hij niet alle cijfers paraat heeft. Die niet ontregeld raakt door een opmerking dat het nieuwe SP-verkiezingsprogramma wel erg veel op het oude lijkt, maar met goedgunstig tandenvertoon uitlegt dat je voor continuïteit bij de SP moet zijn. Die zonder blikken of blozen zegt dat hij bereid is tot coalitieonderhandelingen waarin idealen zullen sneuvelen. ...


Red.:   "Inquisitoir" is de enig juiste omschrijving . De enige keer in recente historie dat een politicus uit het tritsje PvdA, GroenLinks en D66 zoiets ten deel viel, was met toenmalig minister Ella Vogelaar. Waarbij aan te tekenen valt dat het voornamelijk de overige gasten, Jort Kelder en Heleen van Rooijen, waren die haar het vuur na aan de schenen legden. Er werd overigens in de linkse media nog maanden schande van gesproken.
    Een heel onderwerp wat vrijwel altijd volkomen eenzijdig behandeld en besproken wordt, is alle aangaande Europee zaken. In discussieprogramma's als NOVA en Buitenhof worden Europee zaken besproken met of tussen voorstanders van Europese eenwording - zie bijvoorbeeld deze uitzending van Buitenhof (28-03-2010) uitleg of detail , waarin de afspraak over financiële steun aan Griekenland, te betalen door de overige landen en Nederland een bedrag van 1 miljard kost, besproken wordt door een fervent voorstander van Europese eenwording, oud-staatssecretaris Europese zaken Frans Timmermans, en een fundamentalistische EU-beleidsmaker uit Brussel. Natuurlijk wordt dat bedrag van 1 miljard niet genoemd.
    Nog wat informatie over de personele invulling van de teleivisiejournalsitiek:


Uit: De Volkskrant, 30-03-2010, van verslaggevers Bart Dirks en Yvonne Doorduyn

Partijen op zoek naar ervaring en frisheid

Pia Dijkstra staat op de kieslijst van D66, ...

Oud-nieuwslezeres Pia Dijkstra is de opvallendste nieuwkomer op de kieslijst van D66. ...


Red.:   En van kort geleden:


Uit: Volkskrant.nl, 05-11-2009.

Wouke van Scherrenburg mogelijk in Kamer

Wouke van Scherrenburg, oud-journaliste van Den Haag Vandaag, treedt na de volgende verkiezingen mogelijk toe tot de Tweede Kamer.

D66, de partij waar ze al enige tijd lid van is, heeft haar gevraagd voor een verkiesbare plaats op de kieslijst. Van Scherrenburg is 'heel erg geneigd ja' te zeggen op het voorstel, zo zei in het EO-radioprogramma 'Dit is de dag'.
    Van Scherrenburg heeft al enkele gesprekken gevoerd met de partij. Als parlementair verslaggeefster kwam ze er nooit voor uit dat D66 haar partij is, maar ze zegt opgelucht te zijn dat nu wel te kunnen doen.
    Volgens haar is de D66 een partij die 'fatsoen hoog in het vaandel heeft staan.' ...


Red.:    Uiteindelijk is het er niet van gekomen omdat familie het haar afraadde, maar ondertussen weet u nu wel waarom D66 altijd zo'n "fatsoenlijke" behandeling krijgt van de journalisten - ze zijn zelf sympathisant.
    Dit in tegenstelling dus van de al genoemde SP:


Uit: De Volkskrant, 30-03-2010, tv-recensie door Jean-Pierre Geelen

Pia

Tussentitel: Pleegzuster Pia wordt politica

Er waren klassendagjes geweest, en daar moest je laten zien wie je bent en wat je wilt. Alexander Pechtold was er zelf bij geweest, vertelde hij in De Wereld Draait Door.
    Wouke van Scherrenburg was er niet bij, maar onder de aspirant-Kamerleden voor zijn partij trof Pechtold wel een ander bekend gezicht.    ...
    Je ziet die aardige, beleefde, ietwat timide Pia – in haar grote ogen lijkt vaak verbazing schuil te gaan – in gedachten al zitten tegenover Sven Kockelmann. Afgelopen zondag liet hij in het nieuwe interviewprogramma Oog in oog alle hoeken van de Kamer zien aan SP-voorman Emile Roemer. De man kende zijn dossiers niet, en dat scheelt kostbare punten in het permanente examen dat de media politici elke dag afnemen.   ...


Red.:   Dat laatste hebben we al onthuld als een leugen: het parmantige examen is voorbehouden aan die partijen waar ze tegen zijn - de rest, PvdA, GroenLinks en D66 krijgt het warme bad.  Zie het programma met Roemer hier uitleg of detail ("Hij wil Nederland veranderen in een socialistische heilstaat") - Jean-Pierre Geelen haalt het een paar dagen later nog eens met genoegen aan. Zie hier hoe Pia benaderd werd:

  Ze had zichzelf aangemeld, vertelde de voormalige nieuwslezeres. Ze had ‘het gevoel dat ik niet aan de zijlijn wilde blijven staan’. Hoe dat was ontstaan, vroeg Matthijs van Nieuwkerk. Dijkstra: ‘Dat gebeurt op een gegeven moment. Niet ineens, daar groei je naartoe.’
    Wat ze precies beoogt, bleef duister, maar ze had ‘een beetje genoeg van hoe het eraan toeging’. En ze dacht dat ze iets kon bijdragen.
    De laatste jaren trok Pia over het scherm als immer invoelende pleegzuster tegenover Bekende Zieken. ...
    En nu gaat ze de politiek in.
    Enige politieke ervaring had ze niet, zei Pia. Maar ze vond het ‘een groot avontuur, dat ik graag aanga’.
    Felix Rottenberg vond dat ‘moedig’. ...

'Wat ze precies beoogt bleef duider.' En natuurlijk ook geen kritische vraag over belangenverstrengeling. Het warme bad. Voor de uitzending, zie hier uitleg of detail - het gesprek begint na 37:45 min., maar ondertussen zijn Pia en leider Alexander Pechtold (mooie reden voor reclame - of: zorgen voor begeleiding) al vele malen sympathiek lachend in beeld gebracht - je ziet de cues in hun richting voor je.
Journalist Argus    De journalistiek gedraagt zich getrouw naar het beeld dat Marten Toonder van hen schetste, zie rechts - tekst bijna de afbeelding: Argus (rat), 'de schandaaljournalist, die zijn pennenvruchten het liefst in het adellijk kadaver van de chronique scandaleuse laat rijpen.' uitleg of detail .
    Buiten de eigen kring wordt dit natuurlijk haarscherp gezien:


Uit: De Volkskrant, 07-04-2010, door Karolien Knols

Een serie gesprekken  over de stand van het land (deel 8)

'Gewoon een bloedhekel aan links'

Vandaag: Rob Hoogland, columnist bij De Telegraaf  | Hij windt zich op over ‘socialistisch machtsmisbruik’. En voelt zich vooral solidair met de oudere, autochtone Nederlander, ‘het Carmiggelt-mannetje, dat denkt: naar mij wordt toch niet geluisterd’.

...   Waar hij zich ook zo gruwelijk aan geërgerd heeft: ‘Dat de publieke omroep in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen vooral de PvdA heeft bevoordeeld. Een kennis van me turft de politieke gasten in elke talkshow. Als je dat ziet, dan schrik je gewoon. PvdA: twee keer zoveel als CDA, en bijna net zo veel als alle andere partijen bij elkaar. Dat heet manipulatie van de publieke opinie.’
    En dan durft Francisco van Jole, ‘die hopeloze prutser van de VARA-internetsite Joop’, het nog te hebben over een ‘coup van rechts’ omdat Wakker Nederland toetreedt tot het omroepbestel.


Red.:   Een programma dat nog niet genoemd is:


Uit: De Volkskrant, 27-04-2010, tv-recensie door Jean-Pierre Geelen

Vorm

...     Het lijkt een kleinigheid, maar zondag nog bleek hoe vorm de inhoud kan overschaduwen. VARA’s Zembla ging onderuit in een uitzending over ‘Wilders, profeet van de angst’.
    Alleen het begin al: beelden uit een cursus angstbeheersing: roodborstjes, vlinders en bloemen. ‘Concentreer op uw ademhaling en denk aan prettige dingen.’ Weer die dreigende klankbeelden waar tv patent op heeft. Een commentaarstem: ‘Deze film gaat over angst. Over de angst voor de islam. De angst voor Geert Wilders en hoe de angst raast over ons land.’
    Geleerden weerlegden nuchter punten van Wilders. Een man van het Sociaal en Cultureel Planbureau becijferde dat de ‘tsunami’ aan moslims de komende vijftien jaar hooguit een half procent bedraagt. Een islamoloog betoogde dat Wilders voor zijn film Fitna verkeerde Koranvertalingen gebruikte en zinnen wegliet. Het leken geen linkse kerkgangers die enkel eigen dogma’s preekten. Dat gold helaas wel voor de makers van Zembla. Die doorspekten hun uitzending met onjournalistieke uitspraken (Wilders is ‘een bange man, met een boodschap voor bange mensen’.) en beelden uit Der ewige Jude – een wel erg goedkope propagandatruc.
    Op de radio zei eindredacteur Kees Driehuis maandag de opwinding niet te begrijpen. Hij had nog niemand gehoord die de feiten weerlegde. Logisch: hij had zelf alle aandacht verlegd naar de vorm. Doel blind voorbij gerend.


Red.:   Ten eerste: op dit terrein zijn er heel weinig objectieve deskundigen - de meeste zijn multiculturalisten in diverse mate.
    Ten tweede: de uitgekozen deskundigen waren van de redelijk erge multiculturalistische soort, bijvoorbeeld arabist Fred Leemhuis, socioloog Jean Tillie, en historicus Ton Zwaan. En samenvatting van hun uitspraken: er is niets mis met de islam en moslims, als er iets gebeurd is waren dat geïsoleerde incidenten, moslims radicaliseren niet en hun aantal neemt niet toe. En als er problemen zijn, is de oorzaak daarvan Geert Wilders.
    Natuurlijk is ook recensent Jean-Pierre Geelen het daar mee eens.
    Maar dat kunt u vervolgens gebruiken om na te gaan hoe erg de uitzending was - als ook hij, net als GroenLinks leider Halsema, die uitzending veroordeelt:


Uit: De Volkskrant, 27-04-2010, door Sara Berkeljon

Zembla-eindredacteur Driehuis snapt weinig van kritiek Halsema

GroenLinks-leider Femke Halsema heeft maandag harde kritiek geuit op een uitzending van Zembla, getiteld Wilders, profeet van de angst.
    De zondag uitgezonden aflevering van het VARA/NPS-programma was volgens Halsema ‘tendentieus’, ‘een politiek pamflet dat angst inboezemt’, en maakte gebruik van ‘dezelfde stijlmiddelen als de PVV’, zo liet ze weten op Twitter.   ...


Red.:   Door de commotie liet eindredacteur Kees Driehuis zich verleiden tot een bekentenis:

  Zembla-eindredacteur Kees Driehuis snapt weinig van de kritiek. ‘Halsema had waarschijnlijk een ongelukkige avond, of ze heeft er niks van begrepen. Ik vond het een geweldig goede uitzending. Wij hebben de feiten nuchter op een rijtje gezet. De vergelijking met Der ewige Jude was correct. Natuurlijk worden er stijlmiddelen gebruikt – dat doet Michael Moore ook, en hij wordt erom geprezen. Ik zou het spijtig vinden als de artistieke vormgeving afleidt van de boodschap. De discussie moet gaan over de inhoud.’
    Zembla wil volgens de eigen website ‘een breed publiek informeren met opiniërende onderzoeksjournalistiek’. De uitzending van zondag was daar een goed voorbeeld van, vindt Driehuis. ‘Journalistiek is nooit waardenvrij. Maar ik ga niet flauw doen. Ik wil best toegeven dat we nooit een uitzending in Wilders’ voordeel zouden maken.’

Dat 'Journalistiek is nooit waardenvrij' is een mantra van dit soort mensen, die het gebruiken op hun Orwelliaanse propaganda goed te praten.
    Opmerkelijk: zelfs bekend Nederland uitleg of detail (Wikipedia) vindt het erg ver gaan:


Uit: De Volkskrant, 28-04-2010, ingezonden brief van Bastiaan Ragas

Onafhankelijk

... Zembla-eindredacteur Kees Driehuis snapt weinig van de kritiek op die uitzending. `Wij hebben de feiten nuchter op een rijtje gezet, de discussie moet gaan over de inhoud.` Maar hij wil niet flauw doen. `Ik wil best toegeven dat we nooit een uitzending in Wilders` voordeel zouden maken.` Ik ben oprecht verbijsterd over zo veel onafhankelijke journalistieke zelfingenomenheid. Want het doel heiligt immers de middelen. Toch?
 

Red.:   Tja ...
    In het kader van de Tweede Kamerverkiezingen houdt ook het actualiteitenprogramma NOVA een rondje lijsttrekkers - één per avond. De PVV en SP als eerste, want dan heb je die twee enige echte dwarsliggers al achter de rug uitleg of detail . NOVA houdt het  in de interviews bij een redelijk normale toon. Niet naar de zin van de waarnemers:


Uit: De Volkskrant, 02-06-2010, tv-recensie door Jean-Pierre Geelen

Lief

‘De campagne is op stoom’, hoor je steeds. In het midden van de wedstrijd waagde het Blonde Monster Wilders zich maandag in het hol van de leeuw. Naar NOVA, weer zo’n programma waar hij zo de pest aan heeft. Nu hij zijn eigen klapvee mee mocht nemen, beviel het beter.
   Het werd een boeiend schouwspel, maar een gladiatorengevecht werd het niet. De verrassing was dat er met de rollen was gerommeld. Wilders speelde de redelijkheid zelf. Er kwam geen kopvod over zijn lippen, niemand hoefde in zijn knieën geschoten.
    Voor liefhebbers van het gevecht was het jammer dat Clairy Polak geen dienst had (die ze bij de PVV graag de neus zouden afbreken), maar ook interviewers Twan Huys en Joost Karhof bleken niet het extreem-linkse, stinkende krakerstuig van de rode burcht op het Mediapark. Geen bloedhonden, eerder kwispelende poedels. ...
    Hans Wiegel – het orakel uit voorheen Leeuwarden, Diever en nu Heeze is stamgast bij elke campagne – vond Wilders ‘uitstekend’. In DWDD tegen Matthijs van Nieuwkerk: ‘Hij was heel ontspannen. En hij had die twee collega’s van u aardig in zijn zak.’
    Felix Rottenberg kraaide er doorheen: ‘Het was gewoon Zendtijd voor Politieke Partijen!’   ...


Red.:   En dat is niet de bedoeling! Voor de goede orde laat men dus ware aard van Wilders nog maar eens in de tussentitel zien:

  Wilders zonder kopvod of knieschot

    Tweede Kamerverkiezingen zijn dusdanig belangrijk, dat de neigingen tot beïnvloeding van de berichtgeving dusdanig sterk worden, dat de normaliter door de media beleden objectiviteit volledig verdwijnt. In het moderne tijdperk wordt dat steeds riskanter, omdat de benadeelden nu eigen een middel van communicatie hebben: het internet, dat zich tot nu toe nog aan de macht de bestuurlijke en intellectuele elite kan onttrekken, reden waarom er voortdurend" afkeurende stemmen opklinken over "die ruwe emoties van de reaguurders op het internet.
    De tegenbeweging op het internet verkeert eigenlijk nog in haar kinderschoenen, reden dat het even duurde (schrijvende 20 juni 2010) voordat de volgende informatie de redactie van deze website bereikte:


Van: GeenStijl.nl, 26-05-2010, door Pritt Stift

Harde cijfers. NPO is een rabiaat PvdA-bolwerk


Opmerkelijk statistiekje. Tests bewijzen het. De Nederlandse Publieke Omroep is een rabiaat links PvdA-bolwerk. Oké, wij wisten het al. Toch goed het nu eens duidelijk gevisualiseerd te krijgen met een staafdiagrammetje. Sinds 18 februari 2010 zagen we negentig (90!) PvdA-politici bij 1VDWDDNWNOVAPWBHMROIO en KVDB. Yes we Felix.


Red.:   De lettercode kan ontsleuteld worden als: 1V - DWDD-NW-NOVA-PW-BHMROIO en KVDB, staande voor: EénVandaag  - De Wereld Draait Door - Netwerk - NOVA - Pauw & Witteman - ? - Knevel & Van den Brink.
    Opmerkelijke cijfers. Maar nog niet helemaal wetenschappelijk, bedacht de redactie die haar eigen waarnemingen had gedaan en tot een andere conclusie was gekomen. Want er speelt nog een factor. En er waren er meer die dat bedachten:


Van: Sargasso.nl, 26-05-2010, door Carlos

Harde cijfers. NPO is een rabiaat D66-bolwerk


Vanmiddag verscheen er op GeenStijl een ronkend postje van collegablogger Spin Stift waar geen speld tussen te krijgen leek: “Harde cijfers. NPO is een rabiaat PvdA-bolwerk”. De bron hiervoor was een doorgetwitterd grafiekje van iemand/iets die sinds 18 februari (net voor de kabinetsbreuk) heeft bijgehouden welke politici er op de publieke omroep zijn verschenen ..en wat bleek: het waren héél véél PvdA-ers! … Maar wat is nu het juiste kijkbuisquotum per partij? Zou dat niet per huidig zetelaantal verrekend moeten worden? Het Sargasso “Nuance door Statistiek” Departement deed wat hardcore number crunching en deelde het aantal tv-optredens door het zetelaantal. “Hoe meer zetels hoe meer zendtijd op de overheidsgefinancierde netten” dat klinkt democratisch toch? En wat blijkt? De NPO is potverpielekes een rabiaat D66-bolwerk?


Red.:    En precies dat laatste was al eerder de conclusie van de redactie alhier.
    Deze informatie werd gevonden na het onder ogen van een link naar de grafiek in het volgende artikel, dat een vervolg is op het eerste:


Van: GeenStijl.nl, 07-06-2010, door Pritt Stift

Laatste cijfers! NPO ordinair PvdA-bolwerk



Nieuw staafdiagrammetje ... met het aantal politici bij de Nederlandse Publieke Omroep, sinds de PvdA het kabinet liet struikelen in die bange februaridagen. U ziet het. NPO is en blijft een onvervalste propagandabot van de PvdA. Nog drie dagen voor de verkiezingen. En de teller staat al op 107 (!) PvdA-politici op de door u betaalde zenders. Twitteraar @pimsonepouse houdt alles nauwgezet bij, mist geen tv-programma en turft alle beweringen naar het land der fabelen. Misschien moet er toch maar eens een onderzoekje komen? Voor de gein & volledigheid hebben we ook eens gekeken hoe de NPO zich voor karretjes laat spannen in de laatste volle week voor de verkiezingen. Hier het infografiekje voor Week 22, gebaseerd op DIT LIJSTJE. ...


Red.:    Deze grafiek was de aanleiding voor het "number crunchen" door de redactie (en het verdere zoekwerk), en leverde aanvankelijk de volgende reactie op:

  Bij die grafiek hoort nog een tweede: het aantal verschijningen van politici per partij, gedeeld door het aantal kamerzetels. Afgeronde uitkomsten:
CDA: 1,5
PvdA: 3,1
VVD: 2,2
D66: 10 !!!!
PVV: 0,9
GL: 3
SP: 1, 1
CU: 3
ToN: 2
PvdD: 2
En de winnaar is, met een stip zo dik dat hij de zon verduistert: D66, lees Alexander Pechtold.
    De partij die Nederland op wil heffen, het land vol wil stouwen met immigranten, liefst van de allochtone en moslim-soort, en het land in tweeën wil delen in een kosmopolitische elite wonende in de grote steden en gated communities versus de gewone burgers die in de rest van de land door de grond kunnen zakken want de kosmopolieten hebben ze toch niet nodig want voor hen 10 immigranten die het werk doen voor een fractie van het geld.
    In de grachtengordel, de media, en bij nieuwe en oud-testamentische migranten zijn deze opvattingen bijzonder populair, het totaal disproportionele verschijnen van bovenbaas-hulpje Pechtold verklarende .

Met als ex aequo tweede en derde GroenLinks en de PvdA, waarvan de eerstgenoemde ook een rabiaat kosmopolitische partij is die de arbeidsmarkt wil hervormen ten gunste van de nieuwkomers = immigranten en dus ten nadele van de oud-zijnders = autochtonen uitleg of detail . Want om de strijd tussen kosmopolieten en residenten gaat het in dit sociologische gebeuren: de kosmopolieten willen de residenten hun levenswijze opleggen - mede door middel van immigratie en door de afbraak van de verworvenheden van de sociale maatschappij. En de personele bezetting van de media behoort vrijwel volledig tot de kosmopolieten of voelt zich daarmee verwant uitleg of detail .
    Verandering brengt soms onthulling:


Uit: De Volkskrant, 24-08-2010, door Thijs van Soest

Niet links, niet rechts: Nieuwsuur

Het beste en belangrijkste nieuwsprogramma van Nederland. Dat moet Nieuwsuur worden, het nieuwe dagelijkse tv-blok van de ‘ongebonden’ NOS en NTR, de opvolger van de NPS.

...    ‘Een programma waar je niet omheen kan’, zegt NOS-directeur Jan de Jong tijdens de presentatie van Nieuwsuur in Hilversum. ‘En het programma waarmee we eindelijk de discussies over links, rechts en andere onzin kunnen smoren.’
    Opinieloos, dat wordt Nieuwsuur, juist in deze tijden van opinies. De makers schreeuwen het zowat van de daken. ...


Red.:    De kop zegt eigenlijk al genoeg: als het huidige objectiever wordt dan het voorgaande, was het voorgaande het zeker niet.
    Overigens hoeft men over het realiteit worden van die objectiviteit niet heel veel illusies te koesteren:

  Het programma, iedere avond vanaf tien uur op Nederland 2, wordt afwisselend gepresenteerd door Mariëlle Tweebeeke (voorheen RTL Nieuws) en Twan Huys (nu nog NOVA).  
    Huys (46): Ik heb me altijd al onafhankelijk gevoeld, dus dat wordt geen groot verschil met het oude NOVA.’

Tussenstuk:
Van Felix Rottenberg via Jeroen Pauw tot Eva Jinek

...   Maar de relletjes waren nog niet voorbij. Clairy Polak kon – te veel VARA – niet het gezicht worden van het ‘objectieve’ Nieuwsuur. Ze gaat nu grote interviews doen. ...


    De klachten over eenzijdigheid op forums zijn oneindig in aantal. Hier een aardige, bij een artikel over immigratie uitleg of detail :
 

Support Your LocaI Roeptoeter schreef op 23-10-2010 18:23
* * WAARSCHUWING * * *

Pauw & Witteman/ DWDD/ nieuwsuur Twan Huys/Jan Tromp/Clairy Polak Buitenhof behoren tot de ultralinkse politieke praatprogramma’s.

U herkent de manipulatie in de praatprogramma’s aan de volgende
kenmerken:
- Meer, en vaker, linkse dan rechtse gasten aan de spreektafel;
- Vragend om uitleg bij linkse politici en opiniemakers;
- Confronterend bij rechtse politici en opiniemakers.
- Opdringen van linkse thema’s: armoede, ongelijkheid, ziek,
zwak en misselijk;
- Bagatelliseren of niet bespreken van zaken die voor ú van belang
zijn: integratie, criminaliteit, bedrijfsleven.

Als u liever kijkt naar eerlijke politieke praatprogramma’s, dan heeft
u pech. Deze bestaan niet in Nederland.
De publieke omroep kent alleen linkse politieke praatprogramma’s.

Betaald van uw belastinggeld.

Salaris: PAUW 250.000 -Witteman 300.000-van Nieuwkerk 400.000 euro buiten nog de snabbels, dit alles betaald door de arbeiders omroep de VARA van uw zuurverdiende belasting centen een gotspe


Red.:   De klacht over het aantal rechtse versus linkse gasten worden ontkend vanuit de hoek van "onderzoekers", maar daarbij dient bedcht te worden dat al die onderzoeken komen vanuit "linksige" kringen. Wat onomstootbaar is (kijk zelf maar een keertje of twee, drie) is het punt van bejegening. De gegeven omschrijving van het verschil is accuraat, en als het anders is, is het hoogstens nog ietwat erger - iemand als Hans Janmaat werd schofterig behandeld uitleg of detail . En ook Pim Fortuyn uitleg of detail , Rita Verdonk uitleg of detail , en Geert Wilders uitleg of detail kregen hetzes over zich heen.
    Een klassiek voorbeeld van eenzijdigheid in de media is de mate waarin de islam aan ons wordt voorgevoerd.


Uit: De Volkskrant, 04-12-2010, door Michiel Hegener

Islam hoort alleen bij ons land als ze godsdienstvrijheid praktiseert

Michiel Hegener is journalist en auteur van het in 2005 verschenen boek Vrijheid van godsdienst.

Wie zei ook al weer als eerste 'de islam hoort bij Nederland'? Wouter Bos in 2009? Vermoedelijk. Femke Halsema herhaalde het op 9 oktober in een overigens mooi betoog in de Jacobikerk in Utrecht. En het idee wordt in brede kring onderschreven. ...
    Twee nieuwe vormen van geloof die veel sneller opgang hebben gemaakt dan de islam, die zich veel dieper hebben verschanst in de samenleving, en dus veel meer bij Nederland horen dan de islam, zijn het materialisme en derivaten van het hindoeïsme/boeddhisme.
    Volgens de European Values Study (EVS) 2008 gelooft 51 procent van de Nederlanders in leven na de dood en 19 procent in reïncarnatie. Het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) kwam in 2006 lager uit, op respectievelijk 40 en 8 procent. ...
     Deze cijfers staven een belangrijke trend: het hindoeïsme/boeddhisme, waar reïncarnatie een centraal idee is, wint veel sneller terrein in het Westen dan de islam. Ongeveer een kwart van de Nederlanders houdt zich bezig met yoga en/of meditatie (Motivaction 2005). Ook dat is grotendeels geënt op het hindoeïsme/boeddhisme. Op de vraag 'bidt of mediteert u wel eens?' zegt 66 procent ja (EVS 2008). Van hen gelooft 38 procent niet in god, en bidt dus niet, dus tenminste 28 procent van Nederland mediteert.    ...
   Kwestie twee is waarom overigens verstandige politici als Bos en Halsema 'de islam hoort bij Nederland' roepen zonder de andere, veel massalere nieuwe geloofsvormen zelfs maar te noemen.
    Wie op een eiland leeft, met geen andere informatie over Nederland dan de kwaliteitsdag- en weekbladen, kan inderdaad gaan vermoeden dat de islam een van Nederlands belangrijkste religies is. Een nieuwe koranvertaling, de zoveelste biografie over Mohammed, het wordt allemaal breed uitgemeten. Opiniepagina's worden sinds jaren grotendeels gevuld met stukken over de islam. Zou de eilandbewoner alleen het NOS Journaal zien, dan kan hij zelfs gaan denken dat de islam de belangrijkste religie is in Nederland, mogelijk op een gedeelde eerste plaats met het christendom. Want het NOS Journaal heeft een abonnement op de islam en rapporteert altijd over het begin van de ramadan en over het eind van de ramadan en over de jaarlijkse hadj in Mekka. De ramadan en de hadj zitten qua voorspelbaarheid als nieuwsitems in de allerhoogste Journaal-categorie, samen met de Troonrede, de paus die met Pasen bedaankt for dee Blume aut Niederland en de eerste gipsvlucht.
    Waarom eigenlijk? In elk geval niet omdat hier zoveel moslims wonen: 850.000 slechts, bijna nog minder dan het gemiddelde aantal kijkers naar Pauw & Witteman, en van die moslims kijkt maar een fractie naar het NOS Journaal - per schotel volgen ze vooral de zenders uit hun landen van herkomst. Nu zou het NOS Journaal geen blaam treffen als ze, conform de aantallen aanhangers, vier keer zoveel zendtijd besteedden aan de derivaten van het hindoeïsme en het boeddhisme als aan de islam. Maar het tegendeel is het geval. Als een Journaal-presentator al ooit het r-woord uitspreekt is dat om te melden dat de op Schiphol gearriveerde 14de Dalai Lama door Tibetanen wordt gezien als de 13de reïncarnatie van de eerste dalai lama. Die malle Tibetanen toch! ...


Red.:    Er is dus geen enkele twijfel dat de islam veel te veel aandacht krijgt. Aandacht die de rest van Nederland beslist niet heeft:

  Even terug naar die eilandbewoner. Als hij toegang zou hebben tot het Nederlandstalige boekenaanbod over religieuze en levensbeschouwelijke zaken, zou hij flink in verwarring raken. Daarin is de islam bijzaak en domineert naast het christendom het hindoeïsme/boeddhisme. Dat komt doordat het aanbod op de reliplanken in boekwinkels, in tegenstelling tot de kranten en weekbladen, een getrouwe afspiegeling is van wat Nederland werkelijk gelooft en bezighoudt.

Een glashelder bewijs: de gewone Nederlander heeft helemaal geen belangstelling voor de islam. Natuurlijk.
    De oorzaak van overdaad aan islam in de media is even helder: de islam is met grote regelmaat noodzakelijkerwijs negatief in het nieuws door binnenlandse misstanden als overlast en criminaliteit, en, vooral, door aanslagen en ander geweld in het buitenland. Dat geeft een algemene en terechte negatieve indruk van de islam.
    Die negatieve indruk probeert een flink deel van de media en speciaal de tv weg te wassen door een overdaad aan positieve berichten. Ten onrechte, want deze vorm van "compensatie" wordt nergens anders toegepast. Als er negatieve berichten zijn over verpleeghuizen, voeren de media geen tegencampagne vanuit verpleeghuizen waar het wel goed gaat.
    De motieven achter die bevoordeling van de islam zijn ook simpel: bij de media, de tv, zit een overdaad aan kosmopolieten uitleg of detail en migratiefundamentalisten van diverse achtergrond uitleg of detail , zoals de culturele en de oud-testamentische, die alles in het werk willen stellen om het negatieve imago dat (im)migratie heeft gekregen door de moslim-immigranten te bestrijden.
     Het spreekt voor zich dat de denkbeelden die de oorzaak zijn van de eenzijdige berichtgeving over de islam, ook op tal van andere terreinen tot vervorming van de berichtgeving in de media leiden. Een zaak die uit naam van de democratie gecorrigeerd zou moeten worden, bijvoorbeeld door de oververtegenwoordiging van de diverse oorzaakgroepen te bestrijden (dat mag, want vermoedde oververtegenwoordiging van autochtonen mag ook bestreden worden uitleg of detail ), of mensen die voeding geven aan bewezen eenzijdige berichtgeving te ontslaan.
    Ongeveer een jaar na de poging om het actualiteitenaanbod wat evenwichtiger te maken, blijkt daar nog niet veel van terecht gekomen:


Uit: De Volkskrant, 28-02-2011, van verslaggever Wilco Dekker

Hilversum nog weinig uitgesproken

Tussentitel: Uitgesproken WNL komt uit de bus als het meest progressief

De actualiteitenvoorziening van de Publieke Omroep is nog steeds vooral 'kluitjesvoetbal rond de middenstip '. De rubrieken zijn weinig onderscheidend, ondanks de komst van de nieuwe omroepen PowNed en WNL.
    Dat stelt de Nederlandse Nieuwsmonitor, een onafhankelijk wetenschappelijk instituut dat geregeld media analyseert. Het instituut onderzocht ruim vierhonderd uitzendingen tussen september en december vorig jaar van zeven actualiteitenrubrieken: Ochtendspits, EénVandaag, Nieuwsuur, PowNews en Uitgesproken, dat afwisselend wordt gemaakt door de omroepen VARA, EO en WNL.   ...


Red.:   Oftewel: het is misschien net iets minder dan "drie keer de Volkskrant" geworden, zijnde de kwalificatie van omroepbaas Henk Hagoort over de situatie voor de poging tot reorganisatie:

  De actualiteitenrubrieken gingen vorig jaar op de schop na jarenlange klachten dat Hilversum te links was. Rechtse thema's zouden onvoldoende aan bod komen. WNL is de door De Telegraaf begonnen omroep, die ook Ochtendspits maakt. PowNews is van PowNed, voortgekomen uit weblog GeenStijl. Nieuwsuur is de voortzetting van NOVA, zonder de VARA.
    Volgens het onderzoek maken de nieuwe rubrieken nog geen duidelijke eigen keuzes en wordt vaak de algemene agenda gevolgd, vooral bij grote gebeurtenissen. ...
    Ook de politieke profilering van de rubrieken komt nog niet erg uit de verf. Uitgesproken VARA zit weliswaar links van het midden en de EO rechts, maar de verschillen zijn klein. Dat geldt ook voor het onderscheid progressief-conservatief. EénVandaag en Uitgesproken EO zijn het meest conservatief, Uitgesproken WNL komt verrassend uit de bus als het meest progressief. Deze rubriek verving eind vorig jaar hoofdredacteur Michiel Bicker Caarten. Joost Eerdmans (ex-LPF) werd presentator.   ...
    ... De Nieuwsmonitor keek ook naar de politieke achtergrond. EénVandaag en Uitgesproken EO laten CDA-bronnen het meest aan het woord. De VVD gaat aan kop bij Ochtendspits, de PvdA bij Uitgesproken WNL en Uitgesproken VARA. De PVV kwam het meest aan bod bij PowNews, maar dan vooral door pijnlijke onthullingen over hun Kamerleden.

Dat wil zeggen: op het de laatste jaren meest opvallende thema: de islamisering en de PVV, is er weinig tot niets veranderd. En zodra er ook maar enig teken ervan is, stromen de golven van verontwaardiging over de media, zie hier uitleg of detail .
    De eenzijdigheid op tv was zo erg, dat een kleine verbetering ervan leidt tot vragen in de Tweede Kamer:


Uit: De Volkskrant, 14-03-2011, van verslaggeefster Ana van Es

PvdA wil keurmerk tv-programma's

Tussentitel: ‘Actualiteitenrubriek lijkt soms te veel op politieke propaganda’

De PvdA wil dat er een journalistiek keurmerk komt voor programma's van de publieke omroep. 'Kijkers moeten niet op het verkeerde been worden gezet.'
    'Het moet duidelijk zijn dat een programma van de publieke omroep kwaliteitsjournalistiek biedt', zegt Martijn van Dam, mediawoordvoerder van de PvdA-fractie in de Tweede Kamer. Hij wil programma's toetsen aan journalistieke basiscriteria, zoals objectiviteit. 'Feiten en meningen moet je scheiden.'
    Actualiteitenprogramma's lijken nu soms te veel op discussieprogramma's, of zelfs op politieke propaganda, stelt Van Dam. 'Dan denk ik vooral aan Uitgesproken WNL, gezien de maatschappelijke discussie over dat programma.'
    Uitgesproken WNL wordt gepresenteerd door voormalig LPF-politicus Joost Eerdmans ...
    'Hilarisch', noemt Eerdmans het voorstel. 'Dit lijkt op een poging om het nieuwe geluid dat nu in Hilversum klinkt, gelijk weer te verbieden.'


Red.:   De (bijna-) monopolist voelt zich gewoon in zijn dominante positie bedreigd, en refereert aan de herrie geschopt door zijn vriendjes. De roep om objectiviteit komt uit de mond van de grote leugenaars en huichelaars over de multiculturele maatschappij als hilarisch belachelijk en een grote gotspe.
    De Volkskrant schaart zich achter een gelijkgeschakelde televisie:


Uit: De Volkskrant, 15-03-2011, rubriek Stekel, door Sander van Walsum

Stekel

PvdA-parlementariër en kritisch VARA-lid Martijn van Dam is zó bang dat televisiekijkers in de waan verkeren dat actualiteitenrubrieken objectief zijn dat hij een keurmerk voor journalistieke betrouwbaarheid wil invoeren. De mensen zouden eens denken dat Joost Eerdmans de waarheid vertelt. Dat zou hij hopelijk zelf niet eens willen. Want objectiviteit bestaat evenmin als de zuivere kilo.   ...


Red.:    Inderdaad: de politieke correctheid, het multiculturalisme en de linksige alfa/gamma-ideologie van de media is absoluut geen objectiviteit. En alles wat daarvan afwijkt moet je zien te weren:

  We mogen best iets overhebben voor het vertrek van Joost Eerdmans.

Maar dat moet niet ten koste gaan van de linksig-ideologische dominantie:
  Maar niet de invoering van iets vreugdeloos als objectieve televisie.

    Nog een voorstander van objectiviteit à la oligarchie:


Uit: De Volkskrant, 15-03-2011,  door Peter van der Maat

Alleen NPO-bestuur gelooft nog in zuilen

De reanimatie van het oude zuilensysteem in Hilversum is een mislukking. En dat kan niemand verrassen.

Peter van der Maat | De auteur was de laatste hoofdredacteur van Netwerk. De actualiteitenrubriek moest in september plaatsmaken voor Uitgesproken, dat na één seizoen alweer stopt.

Losjes geformuleerd had Max Pam het afgelopen zaterdag in Het Parool bijna bij het rechte eind: 'Gooi al die actualiteitenrubrieken en -rubriekjes in een grote pan (...) Vergeet 'de eigen achtergrond' en 'de eigen identiteit', want dat is voor 99,9 procent allemaal kletskoek. En probeer dan op een professionele wijze journalistieke programma's te maken. Het is maar een ideetje...' ...


Red.:   Ah, de goeie ouwe tijd toen de poltieke-correctheid en multiculturalisme nog volstrekt domineerden.

  Maar Henk Hagoort, een man met een missie, had heel bestuurlijk Hilversum ervan weten te overtuigen: de actualiteitenrubrieken zijn '3x de Volkskrant'. Dat kon en dat mocht niet langer, de kijker had behoefte aan geprofileerde journalistiek. Waarop hij dat baseerde? Op zijn eigen overtuiging vermoedelijk, er is in elk geval nooit enig onderzoek naar gedaan en alleen vanuit De Telegraaf-PVV-hoek klonk er een roep om verandering.

Nog eens "Ah". Omdat de klachten uit rechtse hoek komen, zijn ze kennelijk fout. En is er dus geen reden om iets te doen
  Daarentegen wees onderzoek wel uit dat de rubrieken (EenVandaag, Netwerk, NOVA) wel degelijk van elkaar verschilden.

Onderzoeken van dezelfde instituten die beweren dat Wilders en Halsema evenveel aandacht kregen op de televisie. Onder weglating van de factor wat de inhoud van die aandacht was louter positief voor Halsema en louter negatief voor Wilders,. En de ophef is ontstaan omdat Joost Eerdmans van Uitgesproken WNL Wilders níet negatief benaderde
  Daarom pleit ik voor het ideetje van Max Pam. Dat is geen nieuw ideetje, in de jaren negentig van de vorige eeuw werd dat in Hilversum wel het BBC-model genoemd. Maar het is wel een goed ideetje. Al het geld en al het talent bijeengebracht, alle kletskoek over identiteit over boord (en profileren doen de omroepen maar in hun niet-journalistieke programma's). Maak onder de vlag van de NOS één grote journalistieke machine en laat die verantwoordelijk zijn voor alle nieuws en achtergronden op de publieke zenders.

Oké. Maar dan wel dit: naast berichten over hoe blij moslima's wel niet zijn over hoofddoeken, evenveel berichten over steniging, besnijdenis, en huiselijk geweld. En naast reportages over zielige asielzoekers, reportages over asielzoekers die verkrachten en moorden. En naast onderzoeken naar hoe veel voordeel couscous en buikdansen ons gebracht hebben, onderzoeken naar de kosten van de allochtone immigratie.
     Maar de eerste zaken zien we ongetwijfeld wel, en de tweede even ongetwijfeld níet vanuit die enen grote journalistieke machine onder de vlag van de NOS of wat dan ook. En het Engelse voorbeeld is daarvan een volstrekte bevestiging: de BBC is aangaande dit soort zaken nog politiek-correcter en multiculturalistischer dan de Nederlandse omroep - bij de BCC is bijna iedere tweede presentator een allochtoon ondanks het feit dat ze een ongeveer ven kleine minderheid zijn als in Nederland - zie het presentatieteam van het BBC top-kinderprogramma Blue Peter, rechts.
    De grote waarde van de situatie is dat het een dialoog veroorzaakte. Waardoor de waarheid meer kans krijgt:

 
Uit: De Volkskrant, 19-03-2011, column door Martin Sommer

Een keurmerk voor Ybo Buruma

Kleine rimpeling in de mediavijver. Martijn van Dam (PvdA) bepleitte deze week een keurmerk voor goede journalistiek, nadat tv-programma Uitgesproken het einde was aangezegd. Van Dam maakte twee fouten. Het woord keurmerk zelf, waarvan hij al vlot spijt had - wie moest dat keurmerk uitdelen, Martijn van Dam? En het feit dat zijn kritiek zich richtte op Joost Eerdmans van WNL. Waarom niet op VARA's Jan Tromp of de EO? Omdat vooral Eerdmans, zei Van Dam, met zijn opvattingen voor de feiten staat.
    Jaja. Zou het ook iets te maken kunnen hebben met het feit dat Eerdmans onlangs Geert Wilders uitgebreid aan het woord liet? Daarna konden alle cabaretiers weer wekenlang voort, want het was Gods woord en zijn ouderling. Maar ik herinner me de laatste column van Jan Blokker zaliger. Hij ging enorm tekeer tegen Twan Huys in toen nog Nova. Die kon er helemaal niets van. Wat had Huys misdaan? Wilders aan het woord gelaten, zonder hem af te branden. ...


Red.:   Dit is dus de waarheid: de televisie had een volkomen eenzijdige benadering van Geert Wilders, en zijn politieke ideeën die staan voor een groot deel van de Nederlanders. De media, in de zin waarin men dat meestal bedoelt zijnde de televisie en de kranten met uitzondering van De Telegraaf, zijn dus inderdaad "drie keer de Volkskrant". En de discussie ontstond door deze houding:

  Anders gezegd, als de boodschap niet bevalt, wordt het tijd voor een kwaliteitskeurmerk.

En het minder ideologische oordeel over het vlieg in de ideologische soep is:
  Jammer van Uitgesproken. Ik vind het niet om aan te zien, maar ik ben wel een fan. Het is van een ontwapenende eerlijkheid, bij Eerdmans en bij Jan Tromp. Wat je ziet, is wat je krijgt.

En de achterliggende dynamiek komt ook langs:
  Een paar jaar terug kwam een clubje journalisten en politici wel eens bijeen op zolder bij de PvdA. Dat kwam naar buiten, waarna paniek onder de journalisten ontstond en er een soort collectieve bezwering kwam dat ze het nooit meer zouden doen.

De opkomst van de oligarchie bestaande uit middenklasse en top.
    En nog dieper graaft de volgende, maar die is dan ook van origine taalkundige:


Uit: De Volkskrant, 19-03-2011, door Rik Smits

Keurmerk schadelijker dan propaganda WNL

Rik Smits | Rik Smits is schrijver en hoofdredacteur van De Republikein, tijdschrift voor de ware democraat.

'Kijkers moeten niet op het verkeerde been worden gezet', stelde PvdA-Kamerlid Martijn van Dam: 'Feiten en meningen moet je scheiden.' Daarom pleitte hij voor een keurmerk voor informatieve tv-programma's bij de publieke omroep. Het ging hem er vooral om dat presentator Joost Eerdmans in Uitgesproken WNL een poging doet opinionated news te brengen. Dat is nieuws dat je wordt aangereikt als een kant-en-klaarmaaltijd, voorgekookt en verpakt in een recept met wat je ervan moet vinden. In de wat primitieve praktijk van Eerdmans betekent het dat alles gedrenkt is in een saus van boze-mannenverongelijktheid. Veel heet op voorhand schandelijk, schadelijk of onbegrijpelijk. Nieuw is dat niet, Uitgesproken WNL is gewoon de Telegraaf voor analfabeten. Maar het is ook niet erg. Het is in elk geval minder schadelijk dan het keurmerk van Van Dam.
    Wat je ook van de presentatie van Eerdmans vindt, wie zal mensen het recht ontzeggen ernaar te kijken. Is het niet beter dat mensen zich langs die weg oriënteren op de wereld, dan dat ze dat helemaal niet doen? Ze verschillen daarin trouwens niet noemenswaard van Martijn van Dam en de rest van ons, weldenkende Nederlanders. Ook wij prefereren het programma, het opinieblad en de krant die 'bij ons passen', wat wil zeggen dat we het graag in grote lijnen eens zijn met de keuzes, de toon en de duiding van het nieuws. Slechts een enkeling leest of kijkt geregeld met het oogmerk de vijand te leren kennen.
    Eerdmans is met zijn aanpak zelfs geen uitzondering. Uitgesproken WNL lijkt sterk op de VARA-website Joop. Beide beschouwen het openlijk sturen van opinies en het mobiliseren van onvrede als hun core-business, vanuit dezelfde brutaal-paternalistische filosofie dat zij weten wat goed is voor het publiek, en proberen dat er met ongelikte hand in te rammen. Veel EO-producties doen daarvoor niet onder, zij het wat omfloerster dan voorheen.


Red.:    Stap nummer één: Van Dam cum suis zijn (minstens) even bevoordeeld als degene die zij aanspreken.

  Wie voldoende geloof in zijn medemensen heeft om ze stemrecht te geven, moet er ook op durven vertrouwen dat ze zulke aperte manipulatie vaak wel doorhebben.

Of althans dat het begrip of onbegrip redelijk gelijkelijk verdeeld is.
  Daartegen helpt meer vrijheid voor omroepen en programma- makers beter dan een keurmerk voor zogenaamde kwaliteitsjournalistiek. Dat laatste begrip draait volgens Van Dam vooral om het scheiden van feiten en meningen. Dat is op zichzelf al een bijna manipulatieve versimpeling van zaken. Want wat onderscheidt een feit van een conclusie, en die weer van een algemeen aanvaarde opvatting, een veelgehoord argument, een nieuwe theorie, een educated guess, een meninkje, een geloofskwestie of een verwerpelijk vooroordeel? Duiding, onderbouwing en je eigen normen en waarden.
    De koppen 'Tsunami eist steeds meer doden' en 'dodental tsunami stijgt' vermelden hetzelfde feit, maar suggereren verschillende implicaties. En is er een aanwijsbare grens tussen 'criminaliteit stijgt sterk' en 'misdaad loopt spuigaten uit'?

Alweer: het probleem zit erin als één kant van een inhoudelijk debat meer rechten heeft dan de ander. Liefst heb je natuurlijk wel een zo zuiver mogelijk debat, want dat verkleint de kans op problemen. Dit soort problemen:
  Verder komen de opvattingen en waarden van redacties vaak minder tot uiting in de toon van hun producten dan in wat ze níet zeggen. In de keuze van onderwerpen. In welke personen aan het woord komen en hoeveel ruimte die krijgen. Manipuleren doe je vooral door bepaalde zaken niet te noemen of te bagatelliseren en door personen te negeren en bepaalde vragen niet te stellen. Maar ook door essentiële elementen en argumenten ongenoemd te laten.

Wat hier al allemaal genoemd is , en voorzien van een theoretisch kader .
    Waarmee, in stap drie, ook een oordeel kan worden uitgesproken over degenen die deze manipulatieve achtergrond verborgen wensen te houden, en zich uitspreken voor meer van de bestaande eenzijdigheid:
  Wat Van Dam kwaliteitsjournalistiek noemt, omvat alle berichtgeving waarvan het manipulatieve karakter hem ontgaat omdat als feit gemeld wordt wat hij als juist beschouwt en on(der)belicht blijft wat hij onbelangrijk of ongewenst vindt, of zelf wel kan invullen. Daaraan voorrang geven is schadelijk voor de vrijheid van meningsuiting en belemmert een gezonde meningsvorming meer, dan de doorzichtige propaganda van Joost Eerdmans en consorten. 

    Overigens is Smits op één punt niet geheel volledig:
  Feiten krijgen slechts betekenis door duiding, en die is nu eenmaal altijd aan opvattingen gebonden. In die zin bestaat er geen absolute objectiviteit - wat overigens niet inhoudt dat alle 'meninkjes' even zwaar wegen. 

De feiten die de natuurwetenschap ontdekt behoeven vergelijkenderwijs zo weinig duiding, dat ze gerust als 'objectief' kunnen worden omschreven. En sterker: die feiten komen in diverse en soms hoge met hun geheel eigen en duidelijke duiding: als je de loden kogel loslaat boven je tenen, is een groot deel van de daaropvolgende duiding door de experimentator vrijwel volkomen vaststaand. En dit geldt in diverse mate ook voor maatschappelijke wetenschappen en hun praktische evenbeelden.
    De bemensing gaat natuurlijk redelijk gelijk op met de uitgestraalde opvattingen - tenzij je je alleen houdt aan objectieve berichtgeving, wat men beslist niet wil, want je moet duiden, toch? Hier zo'n duider:


Uit: VARAgids, nr.34-2011, door Britt Stubbe

Terugtocht

Nicole le Fever is na vijf jaar correspondentschap Midden-Oosten terug in Nederland waar ze straks weer aan de slag gaat als algemeen verslaggever voor het NOS-Journaal. 'Van het Tahirplein naar de Vierdaagse is een grote stap, maar mensen zijn waanzinnig interessant.'
...
Hoe zie je de rechten van de vrouw in islamitische landen? Er zijn natuurlijk grote verschillen tussen al die landen. Maar over het algemeen staan vrouwen er wettelijk zwakker voor als het bijvoorbeeld gaat om zaken als voogdij en scheidingen. Toch klopt het beeld wat wij hebben van de arme onderdrukte vrouw in het Midden-Oosten niet. Er zijn grote problemen maar je komt er meer krachtige moedige vrouwen tegen dan hier. De arts van mijn dochter was vrouw en onze makelaar. Er zijn heel veel pittige tantes die de broek aan hebben en hun man misschien het idee geven dat hij de koning in huis is maar ondertussen bepalen zij wat er gebeurt en houden de relatie nog gezellig ook.
...
Stoort het je ook niet dat mannen je vaak geen hand geven in het Midden-Oosten? Ach, ik vind het wel overzichtelijk. Je komt in een bedoeïenentent met dertig mannen en die hoef je niet allemaal de hand schudden. Het is tijdbesparend. En rabbijnen in Nederland gaf ik bij interviews in Nederland ook geen hand, bij bepaalde christelijke stromingen zie je dat ook. Ik heb die hand niet echt gemist. Dat gevoel van warmte en doorstroming? Tja, als je heel hartelijk vraagt hoe het gaat is het ook goed.   ...


Red.:   Kortom: niets mis met de Arabische wereld en de islamitische landen. Iets dat zelfs de interviewer al had meegekregen:

  Je bent heel positief over het Midden-Oosten. Maar het is er toch niet alleen maar geweldig? Ik ben van de mensen gaan houden, niet van de systemen.

En tussen die mensen is dus absoluut ook geen enkel verschil:
  De jaren waarin je weg was is de angst voor de islam in Nederland bij sommige mensen gegroeid. Sommigen twijfelen aan het bestaan van gematigde moslims. De gematigde moslim? Wat een onzin. We hebben het toch ook niet over gematigde christenen? Ik deel de angst voor de islamisering absoluut niet. Ik heb er vijf jaar gewoond en mensen hun geloof allemaal heel anders zien belijden. Sommigen gaan vijf keer per dag naar de moskee, anderen soms en weer anderen helemaal niet, maar die vasten wel als een soort traditie. Niemand heeft getracht mij te bekeren. Er is heel veel respect voor andersdenkenden. Ik ben in de supermarkt gefeliciteerd met christelijke feestdagen waar ik nog nooit van had gehoord.

Dus moet je die volkomen gelijke moslims op alle mogelijke manieren steunen:
  Je droeg een hoofddoek tijdens het Journaal. Daar kreeg je een hoop kritiek op. De PVV stelde er zelfs Kamervragen over. Wellicht hadden we in een zin nog duidelijker moeten uitleggen dat het nu eenmaal verplicht is in Iran waar ik toen zat. Maar dan nog, de enorme ophef was natuurlijk bizar. De PVV beweerde dat de NOS islamiseert, zo'n onzin dat het wel weer geestig is. Maar het is ook tijdsverspilling.

Maar misschien komt dat ook vanwege de zielsverwantschap met de moslim:
  Ben je veranderd door je verblijf in het Midden-Oosten? Dat zou je eigenlijk aan mijn vrienden en familie moeten vragen. Maar ik paste wel in het Midden-Oosten, denk ik. Ik ben ook altijd close met mijn familie geweest en niet zo individualistisch. Ook niet zo bot en direct. Je ziet de directheid van je eigen land veel beter en ook je eigen onbehouwenheid. Het klinkt misschien soft, maar ik zie wel dat we behoorlijk bot kunnen zijn. Dat individualisme een groot goed is, maar dat deel uit maken van een grotere groep heel waardevol kan zijn. Als iemand in het Midden-Oosten niet trouwt en bij zijn moeder blijft wonen dan is dat niet sneu. En de souplesse spreekt me aan. Als mensen te laat komen reageert iedereen heel relaxt. Je valt niet uit. Maar als iemand drie uur te laat komt, dat kan daar zomaar gebeuren, reageerde ik wel heel Nederlands. Is je telefoon kapot of zo?

Wat niet geheel verwonderlijk is, zijnde voor een flink deel afkomstig uit een derde-wereldcultuur:
  Mijn vader is een Zeeuw en mijn moeder is in Suriname geboren, dus ik ben het product van twee culturen. ...

Wat ook het vlak van rationeel redeneren zijn sporen heeft achtergelaten:
  Op internet word je regelmatig bestempeld als die linkse verslaggever. Mijn vader was compleet kleurenblind, altijd geweest, maar hij stemde zijn hele leven VVD en las De Telegraaf.

Mijn vader was kleurenblind, dus ik ben het ook. Tja ...
    Nou, dat is allemaal wel weer duidelijk - het multiculturalisme en migratiefundamentalisme hebben er de komende jaren weer een steunpilaar bij.
    Voor het volgende item eerst het bericht:
 

De Volkskrant, 05-08-2011, ingezonden brief van Teun van Uijtregt, Bergeijk

Godenzonen

Natuurlijk zendt de NOS woensdagavond de afscheidswedstrijd van Edwin van der Sar live uit. Een volle Arena, Jack van Gelder kwijlend van genot, alle oude 'godenzonen' nog eenmaal op het veld, overgewicht of niet. Dat een of ander onbeduidend ploegje (FC Twente) een onbeduidende wedstrijd speelt in een onbeduidend toernooitje (Champions League) doet er niet toe. Het is feest in Amsterdam en de NOS is daar natuurlijk live bij.
    Vorig jaar zond de NOS alle vier de voorronde-wedstrijden van Ajax live uit. Door nu FC Twente te negeren, onthoudt de NOS zich van haar journalistieke plicht en blijkt het niets meer dan een verkapt supportersprogramma van AFC Ajax.


Red.:   Dit is voor iedere niet-met-de-grachtengordel-meelopende voetbalsupporter allang bekend dat Ajax altijd voor gaat. De aanwijzingen daarvoor zijn zo talrijk, dat alleen een dikke plaat voor de kop tot ontkenning kan leiden. Maar als je een paar enkele gevallen noemt, kan er meestal toch iets tegenin geluld worden. Dit bericht gaat over onweerlegbare feiten. En laat een onweerlegbaar vooroordeel of eenzijdigheid zien.
    Nou zou u misschien zeggen dat sprot of voetbal geen zaak van groot belang is,. Precies! is dan de reactie. want als in een zaak die van weinig persoonlijk belang is de media al zo['n vorm van eenzijdigheid bedrijven, hoe moet het dan wel niet zijn daar waar de belangen groter liggen zoals bij de lonen en pensioenen van de de arbeiders, die ten koste gaan van de winsten. en mediamensen leven van indirect van de winsten: de graaiers in de top pakken die winsten, en verdelen dat verder naar media, reclame enzovoort..
    Vandaar dus dat je geen krant of televisieprogramma kan vinden waar positief gesproken wordt over vakbonden. Of  partijen als de SP en de PVV. Allemaal eigenbelang.
    Normaliter wordt er over de eenzijdigheid en partijdigheid van met name de elektronische media gezwegen als het graf - en als iemand de ban breekt, zoals in dat "De actualiteitenrubrieken zijn drie keer de Volkskrant" van Hagoort, dan volgen er maanden van hardnekkige ontkenning, en verontwaardiging. Maar neem nu eens een wat neutraler onder werp ... dan krijg je ook nog de details van hoe het werkt:


Uit: De Volkskrant, 24-02-2012, Sander Grégoire, student journalistiek aan hogeschool Windesheim.

Jannetje Koelewijn verdient alle lof

Ging NRC Handelsblad in de fout met het verhaal van Jannetje Koelewijn over de toestand van prins Friso? Niks daarvan, het was een prachtige primeur.

Verslaggeefster Jannetje Koelewijn van NRC Handelsblad durfde het aan Nederland te vertellen dat prins Friso geen schedelbasisfractuur heeft. Zij beriep zich daarbij op een bron die het medisch beroepsgeheim schond. Of die bron haar man was en niet de behandelend arts, laat ik in het midden. Ik beperk mij tot de negatieve reacties op Koelewijns publicatie, onder meer afkomstig uit de journalistiek.
    Opvallend toch die massale verontwaardiging over de kerntaak van de journalist: het brengen van nieuws. Meer dan 700 overwegend negatieve reacties op de website van NRC. En kritische media.
    Bij RTL Boulevard, De wereld draait door en Pauw en Witteman was de kritiek niet mild. Interviewers Matthijs van Nieuwkerk, Jeroen Pauw en Paul Witteman legden respectievelijk Jannetje Koelewijn (bij DWDD) en haar man, neurochirurg Kees Tulleken (bij P&W) het vuur na aan de schenen. Scherp ondervragen is goed, maar dat had in het geval van Van Nieuwkerk ook moeten gelden voor de criticasters aan zijn tafel; Marc van der Linden, koningshuisdeskundige van RTL Boulevard, kreeg van hem liefst een kwartier om los te gaan op de NRC-journaliste.
    Volgens Van der Linden was Koelewijns verhaal nog incorrect ook. Welke bronnen hij had voor die conclusie, zei hij er niet bij. Maar het viel zo wel heel erg op dat Van der Linden precies datgene deed wat hij Koelewijn verweet, namelijk nieuws naar buiten brengen over de medische situatie van prins Friso.   ...


Red.:   Zo werkt het dus: de ene partij krijgt de kritische behandeling, de andere mag vrijuit lullen. Voor het vrijuit-lullen komen in aanmerking: Wouter Bos, Job Cohen, alle andere PvdA-coryfeeën behalve de "linkse rakkers", Femke Halsema en heel GroenLinks, Alexander Pechtold en heel D66 en nog eens Alexander Pechtold "want hij is zo redelijk", en verder iedereen die het neoliberale gedachtegoed aanhangt en kosmopolitisch is. En natuurlijk alle anderen die het kosmopolitisme en met name het multiculturalisme ondersteunen. Die laatsten krijgen niet alleen geen kritische vragen, ze krijgen actieve steun voor hun beweringen, zoals "De multiculturele samenleving is een verrijking".
    De groep die vooral in aanmerking komt voor de kritische benadering is in algemene termen hiermee ook al benoemt: iedereen die iets tegen het kosmopolitisme en multiculturalsime zegt, kan rekenen op een derdegraads verhoor. En dat geldt met name voor vertegenwoordigers van de PVV uitleg of detail en de SP uitleg of detail .
    Overigens vuurt auteur van het artikel Sander Grégoire nog een zeer explosieve kogel af:

  Zelfcensuur is misschien wel de ergste vorm van censuur, omdat niemand daarin inzicht kan krijgen.

En onderwerp als "de multiculturele samenleving" staat bol van de zelfcensuur. De ergste vorm van censuur die er is ...
    Herinnert u zich nog dat stukje over Nieuwsuur toen het werd opgericht? Hopeloos naïef, natuurlijk, want totaal voorbijgaand aan de massaliteit van de sociologische krachten:


Uit: De Volkskrant, 06-07-2012, door Joost Eerdmans, voormalig lid van de Tweede Kamerfractie van de LPF.

Ook deze crisis binnen de PVV zal niet terminaal zijn

Zelfs als zijn fractie zou leeglopen, zal Geert Wilders straks zeker 20 zetels vergaren. Steeds waren berichten over zijn politieke einde voorbarig.

Scheurt de PVV uit elkaar nu er twee Kamerleden de fractie zijn uitgestapt? Links Nederland en concurrent VVD likken hun vingers af bij het tumult van deze week.
    Ook de media kunnen hun gejuich niet op. Ik zag Twan Huys in Nieuwsuur een spervuur aan vragen openen op de man die nooit in talkshows verschijnt, maar Twan was zo verbeten dat je weer sympathie voor Wilders begon te voelen.
    De Haagse verslaggever Nynke de Zoeten rende achter alle PVV-Kamerleden aan met de vraag waarom ze niets mogen zeggen van het politbureau.
    Dat heb ik haar nou nog nooit horen vragen aan andere stilzwijgende Kamerleden. Alsof die partijen zo'n politbureau trouwens niet hebben. Het CDA kent er wel drie waar je langs moet voordat je überhaupt een Kamervraag kunt stellen of een krant te woord mag staan. Daar hoor je nooit wat over.    ...


Red.:   Welke sociologisch krachten? Die van het eigenbelang en van het soort mensen dat de media bevolkt. Dat eerste: vanzelfsprekend. Dat laatste: wereldvreemde kosmopolieten, internationalisten, politiek-correcten en multiculturalisten. De uitkomst: de verslaggeefster die nu op deze weerzinwekkende manier achter PVV'ers aanloopt doet precies en volkomen hetzelfde als de verslaggeefster die, na een boycot van een decennium, achter Hans Janmaat aanliep op het moment dat hij zijn zetel verloor - ze volgde hem bijna tot op het toilet. En dat was beslist een andere verslaggeefster dan Nienke de Zoeten. En het is al ruim twintig jaar geleden geleden.
    Maar wat niet veranderd is, zijn de sociologische krachten. De krachten die ertoe leiden dat de media strijden voor de bovenste derde van de maatschappij, de oligarchie, degenen van wie ze hun geld krijgen, en tegen de onderste tweederde, van welker arbeid ze profiteren uitleg of detail .


Naar Mediavervorming, eenzijdigheid , Vrijheid van meningsuiting , Informatievervorming , Sociologie lijst  , Sociologie overzicht  , of site home .