Bronnen bij Sociologische begrippen: inteelt, ontkenning

Toen Nederland nog gewoon Nederland was zonder verrijkende instroom, was inteelt iets dat in achterlijke gemeenschappen voorkwam en waaraan je zo snel mogelijk iets moest doen, bijvoorbeeld de betrokken groep verspreiden. Waardoor het verschijnsel grotendeels verdween.

Maar toen kwamen er de allochtone immigranten, uit niet-westerse culturen, uit "achterlijke" culturen maar dat mocht je natuurlijk niet zeggen, en kwam het verschijnsel van inteelt in sterk verhoogde mate terug.

En omdat je van allochtonen absoluut niet mocht zeggen dat ze achterlijk waren, mocht je al helemaal niet meer spreken over inteelt, want inteelt is zo'n beetje de meest duidelijke vorm van achterlijkheid.

En als het er dan toch van komt, bijvoorbeeld omdat inteelt ook leidt tot erfelijke ziektes en aan erfelijke ziektes mag je wel aandacht besteden want dan geldt weer het "sneu en zielig", dan bagatelliseer je doodgewoon de invloed van inteelt (de Volkskrant, 15-03-2008, column door Maarten Keulemans):
  Tja, inteelt hè

Tussentitel: Pas op! Erfelijke ziekten! Dode kinderen!

En daar was inteelt, dat lelijke spook, opeens weer in het nieuws. Erfelijke ziekten! Misvormde en dode kinderen! ...
Daar mag best meer voorlichting over komen. Maar je moet ook weer niet overdrijven. Het zijn wel zeldzame aandoeningen. ...
    Met kindersterfte is het niet anders. ...
    Zwakzinnigheid, dan? Hetzelfde verhaal. ...
    Het probleem zit deels tussen onze oren. ...
    De werkelijkheid is dat ouders achter in de dertig ongeveer evenveel kans hebben op geboortedefecten als neef-nichtstellen die in de bloei van hun vruchtbaarheid met kinderen beginnen. ...

De auteur van dit meesterwerk is de (huidig) chef-wetenschap van de Volkskrant Maarten Keulemans uitleg of detail . Iemand met pretenties iets af te weten van wetenschap dus. Die een serie artikelen startte onder de noemer "Ware wetenschap". Zou het in dit stuk van deze zeer politiek-correcte auteur gaan over inteelt in Urk, Volendam of Staphorst, dan zouden er zeker reeksen sneren volgen met gebruik van termen als "fundamentalistische christenen", "achtergebleven cultuur", "zwarte kousenkerk", enzovoort, zie de verzameling hier uitleg of detail . Dan speelt het zich af binnen "dezelfde" cultuur, de westerse.
    In dit stuk het gaat over inteelt in niet-westerse culturen: En hier gaat de zeer politiek-correcte chef-wetenschap zonder verdunning van woorden betogen dat inteelt niet schadelijk is:
  Toen vorig jaar duidelijk werd dat er onder Marokkanen veel meer schizofrenie voorkomt dan onder Nederlanders, waren er mensen die zeiden: tja, inteelt hè?     ...
    ... Als je uit bent op gezond nageslacht, kun je misschien beter leven als een traditionele Turk dan als een moderne Europeaan.

Oftewel: alsje maar gekleurd bent,dan isinteelt echt geen probleem. Dat geldt alleen voor blanke Europeanen.

En daar zijn de gekleurde culturen zelf het natuurlijk van harte mee eens. Want toen kwamen er kwamen cijfers over babysterfte naar buiten, en natuurlijk veroorzaakt inteelt bij de gekleurde culturen ook daar verhoogde cijfers. Dus de hoogopgeleide allochtonen sprongen in de pen om hun cultuur te verdedigen (de Volkskrant, 26-03-2007, door Khadija Arib, Tweede Kamerlid voor de PvdA (uit: allochtonen/allochtone_loyaliteit.htm)):
  Huwelijken tussen neef en nicht | Gezondheidsrisico of stemmingmakerij

Babysterfte is het echte probleem

De discussie over neef-nichthuwelijken verdoezelt een ernstig onderwerp waar jaren niets aan is gedaan: vermijdbare babysterfte betoogt Khadija Arib.


Onlangs zijn drie rapporten over babysterfte en zorg aan allochtone zwangeren naar de Kamer gestuurd. Eén heeft bijzonder de aandacht getrokken: het rapport Kinderwens van consanguïne ouders: risico's en erfelijkheidsvoorlichting van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieubeheer (RIVM). Dit rapport betreft neef-nichthuwelijken. De vragen aan het RIVM waren: hoe hoog is de bijdrage van consanguïne (bloedverwante) huwelijken aan de perinatale en zuigelingensterfte in Nederland, ...
    De discussie over het verbod van neef-nichthuwelijken leidt af van het echte probleem en verdoezelt daarmee een ernstig onderwerp waar jarenlang niets aan is gedaan: vermijdbare babysterfte.
    Natuurlijk kun je wel discussiëren over neef-nichthuwelijken, maar niet onder het mom van zorgen over erfelijke aandoeningen. Dergelijke gezondheidsrisico's hoeven niet direct tot de meest vergaande overheidsbemoeienis te leiden, namelijk een verbod. Bij ander riskant gedrag grijpen we ook niet op die manier in.   ...

Een aperte leugen, want vroeger was er een verbod op dit soort zaken, maar we dachten dat Nederland inmiddels beschaafd genoeg was dus dat verbod op neef-nichthuwelijken is afgeschaft. Maar toen kwam de allochtonen ...

En ter ondersteuning publiceert de Volkskrant ook nog even de opinie van een expert (de Volkskrant, 26-03-2007, door Nordin Dahhan, kinderarts in het Lucas/Andreas Ziekenhuis in Amsterdam (uit: allochtonen/allochtone_loyaliteit.htm)):
  Berichtgeving over kindersterfte misleidend

De berichtgeving over het verband tussen bloedverwantschap van de ouders en de sterfte onder baby's was misleidend, betoogt Nordin Dahhan.


Vorige week opende deze krant met de kop: 'Bijna een kwart van de Turkse en één vijfde van de Marokkaanse ouders in Rotterdam is getrouwd met een familielid' (Voorpagina, 11 maart). Vervolgens lezen we: 'Kinderen van bloedverwante ouders hebben een hogere kans op aangeboren af, wijkingen.' Een conclusie is snel getrokken: kindersterfte bij Turken en Marokkanen komt door huwelijk tussen bloedverwanten.
    Aanleiding voor het artikel is een pas verschenen RIVM-rapport over consanguïniteit (bloedverwantschap) en sterfte bij allochtone kinderen. ...
    Voer voor populistische politici. Is dit toeval? Mijns inziens niet. De relatie tussen kindersterfte en familiehuwelijken wordt al jaren sterk overdreven en steeds in een ander jasje gepresenteerd. ...

Aperte leugens.

Gevolgd door nog een (PvdA-) politicus (de Volkskrant, 14-11-2007, door Fouad Laroui):
  Zelfs Voltaire woonde samen met zijn nicht

Fouad Laroui vraagt zich af wat zijn kansen zijn bij zijn nichtjes uit Marokko als het kolderieke voorstel van de VVD door de Kamer komt. Verboden, ook zij?


Bij mijn ontwaken meldde de radio mij dat kandidaat-immigranten zich moeten onderwerpen aan een dna-test. Niet ter vaststelling van hun identiteit, maar om te bewijzen dat ze niet gaan trouwen met hun neef of nicht. In die kolderieke situatie dreigen we te belanden als het wetsvoorstel van de VVD het haalt.
    Al jaren achtereen tracht Den Haag de immigratie uit niet-Europese landen te beperken. Met een zeker succes: de gezinshereniging is sterk afgenomen sinds de invoering van de beroemde test waarin je moet aantonen rudimentair Nederlands te kunnen spreken en dat je de ‘waarden’ van het ontvangende land kent, waaronder zijn geschiedenis, zijn Grondwet en zo nog het een en ander. Maar zelfs met die test hebben zich het afgelopen jaar dertigduizend Turken en Marokkanen in Nederland gevestigd, het merendeel om zich bij hun huwelijkspartners te voegen. De VVD wil dat nu terugdringen tot maximaal vijfduizend per jaar. En op dat punt verschijnt ten tonele wat je zou kunnen noemen ‘het neven- en nichtenamendement’.
    Laten we de redenering eens volgen, want die is zeer subtiel. Voor Henk Kamp, de geestelijke vader van dit project, is het probleem niet de immigratie, maar het feit dat het gros van de betrokkenen geen kans maakt op de arbeidsmarkt. Volgens hem betreft het boeren en boerinnen uit het Rif-gebergte of Anatolië, die, zodra ze zich hebben genesteld in Amsterdam of Utrecht, lekker thuis blijven en leven van de bijstand.
    Vooral bij vrouwen dreigt dit scenario werkelijkheid te worden: de macho die hen heeft laten overkomen zal in geen geval toestaan dat ze de straat op gaan of dat ze zich zouden mengen met de plaatselijke bevolking. Maar hoe kun je de achterlijke macho onderscheiden van de moderne echtgenoot? Makkelijk: in de eerste plaats, aan de hand van de voorouderlijke tradities in de Rif en in Anatolië, de gewoonte om te trouwen met een nicht. Vandaar de dna-test. Als zij neef en nicht zijn, dan zijn ze achterlijk. Hola! U komt er niet door! U blijft maar mooi op uw berg!
    Krachtens die logica zou de grootste Engelse dichter, lord Byron, die een relatie had met zijn halfzusje, door de VVD als ‘analfabeet’ worden geclassificeerd. Hij was nooit het land van de tulpen binnengekomen.
    Het is niet zeker dat het voorstel door de Kamer komt. Al was het maar omdat iedereen in het Rif-gebergte min of meer neef en nicht van elkaar is en je dus iedereen zou moeten verbieden te trouwen, wat toch in strijd zou zijn met de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Laten we even niet vergeten dat die zijn geïnspireerd door de filosofen van de Verlichting, onder wie een zekere Voltaire, die samenwoonde met Madame Denis: ja hoor, zijn eigen nicht.
    Ik ben (nog) niet getrouwd; het ‘neven- en nichtenamendement’ raakt mij dus direct: moet ik een streep zetten door de namen van al mijn 19 nichten, ook die van de mooie Leila in Essaouira, de lieve Hinde in Casablanca, de flamboyante Sara in Fès? En Najla dan, doctor in de kernfysica, die het zo goed zou doen aan de TU in Delft? Verboten, ook zij? ...

Hier worden diverse fouten gemaakt. Ten eerste: het inteelt-probleem wordt ontkend met beroep op enkele gevallen: Lord Byron, Voltaire hebben iets gehad met nichtjes, dus moeten de berbers het ook kunnen.
    Weerlegging: het inteeltprobleem kent statistische gevolgen, dat wil zeggen: het gaat niet altijd fout, maar het gaat te veel fout. Dus het noemen van enkele gevallen waarin het goed gaat is een onjuist argument. Bovendien komt het in het westen zelden voor, en bij de berbers frequent, hetgeen het risico sterk verhoogt.
    Ten tweede: Laroui haalt de doelstelling van inteeltbeperking en immigratiebeperking door elkaar. Het gaat om de inteeltbeperking in verband het de gevolgen voor de lichamelijke en geestelijk gezondheid, gevolgen die voor betrokkenen en maatschappij ernstig en duur zijn. Dat Laroui de koppeling maakt bewijst alleen maar dat het probleem inderdaad ernstig is, omdat het kennelijk grote delen van de bevolking betreft. hetgeen de noodzaak van maatregelen alleen maar nijpender maakt.
   Ten derde: een maatregel voortvloeiende uit de noodzaak van gezondheidszorg kan nooit strijdig zijn met de Universele Verklaring van de Rechten van de mens, omdat gezondheid voor alles gaat - ook rechten als vrijheid van verkeer. Dit soort misbruik van de UVRM is ernstig, daar ze die verklaring ondermijnt.
    Ten vierde: dat meneer Foaud Laroui er een persoonlijk nadeel van ondervindt, heeft geen enkele weerslag op de geldigheid van de maatregel. Het laat alleen zien dat dat een mogelijkheid is waarom hij in dit geval kennelijk de rede volledig uit het oog is verloren.

En bij het bespreken van erfelijke ziektes doet men natuurlijk even "voorzichtig" (de Volkskrant, 04-05-2013, door Ellen de Visser):
  Reportage | Screening van partners op erfelijke ziekten

De kinderwens en de donkere wolk

Vaak blijkt pas nadat een kind is geboren dat de ouders drager zijn van een erfelijke ziekte. We kunnen dat nu zien aankomen, maar wat doen we met die wetenschap?


Tussenstuk:
Volendamse en Joodse ziekten

In groepen waar bepaalde ziekten veel voorkomen, wordt al onderzoek gedaan naar dragerschap. Zo houden artsen van het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam sinds een half jaar in Volendam een spreekuur voor aanstaande ouders. Die kunnen laten onderzoeken of ze drager zijn van vier ernstige ziekten die in het dorp veel voorkomen. Van de Volendammers is 10 tot 20 procent drager van minstens een van die ziekten. Omdat ze vaak met een dorpsgenoot trouwen, hebben relatief veel baby's een ernstige handicap.
    In de Verenigde Staten wordt een bepaalde Joodse bevolkingsgroep (de Asjkenazische Joden) al sinds de jaren zeventig getest op mutaties in het gen voor tay-sachs, een dodelijke stofwisselingsziekte. Een op de 25 Asjkenazische Joden is drager; dat is ruim tien keer zo veel als in de gemiddelde bevolking.

Iedereen weet wat een belangrijke oorzaak is van erfelijke ziektes: inteelt, wordt dat woord hier nog verdonkeremaand door de uitgebreidere terminologie: 'vaak met een dorpsgenoot trouwen', met het gevolg beschreven als: 'hebben relatief veel baby's een ernstige handicap'.
    Maar de krokodil onder water is natuurlijk wat hier niet staat. Het gaat namelijk over Volendammers en Joden. Waarbij het verschijnsel dus ook optreedt. Maar niet over die groepen waarbij het verschijnsel in Nederland veel en veel erger is: moslims en hindoestanen. Want Volendammers en Joden zijn groepen die prima in de maatschappij kunnen meekomen. En moslims bewegen zich op het niveau "achterlijk" uitleg of detail . Met hindoestanen daar ergens tussen.


Naar Sociologische krachten , Sociologie lijst , Sociologie overzicht , of site home .

 

4 jan.2015; 24 jan.2018